Cirrus - tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Preparat złożony zawierający 2 substancje czynne: cetyryzynę oraz pseudoefedrynę. Cetyryzyna wykazuje działanie przeciwhistaminowe, wybiórcze względem receptorów histaminowych typu 1 (H1). Nie przenika lub tylko w niewielkim stopniu przenika przez barierę krew-mózg. Jest lekiem przeciwhistaminowym II generacji (w odróżnieniu od leków przeciwhistaminowych I generacji, leki II generacji działają dłużej a stosowane w zalecanych dawkach, nie wykazują lub wykazują tylko ograniczone działanie nasenne i uspokajające). Cetyryzyna blokuje obwodowe receptory H1 i hamuje obwodowe działanie histaminy. U chorych z nadwrażliwością hamuje napływ do skóry i spojówek komórek późnej fazy reakcji zapalnej (eozynofili). Łagodzi zależne od histaminy objawy reakcji alergicznej, takie jak kichanie, wyciek z nosa, obrzęk i świąd błon śluzowych oraz zapobiega skurczowi oskrzeli i powstawaniu odczynów skórnych.

Drugi ze składników preparatu, pseudoefedryna, ma działanie sympatykomimetyczne. Poprzez aktywację receptorów adrenergicznych (typu alfa) mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych powoduje obkurczenie naczyń i zmniejszenie przekrwienia i obrzęku błony śluzowej nosa. W ten sposób wspomaga udrażnianie nosa.

Po podaniu doustnym substancje czynne preparatu dobrze i szybko wchłaniają się z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne cetyryzyny w osoczu występuje zwykle w ciągu 60 minut po przyjęciu preparatu, a pseudoefedryny w ciągu 2–6 godzin (po podaniu wielokrotnym). Obie substancje czynne wydalane głównie z moczem w postaci niezmienionej. Przenikają przez łożysko, a także do mleka kobiet karmiących piersią.

Preparat jest wskazany w leczeniu objawów całorocznego i sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak: przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie, wyciek wodnistej wydzieliny z nosa (katar) oraz świąd nosa i spojówek.

Lek przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne cetyryzyny, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie pseudoefedryny.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na: hydroksyzynę, piperazynę, pochodne piperazyny, efedrynę.

Nie możesz także stosować preparatu, jeżeli występuje u Ciebie:

• ciężkie nadciśnienie tętnicze

• ciężka postać choroby niedokrwiennej serca

• ciężka niewydolność nerek

• niewyrównana nadczynność tarczycy

• ciężkie zaburzenia rytmu serca

• guz chromochłonny nadnerczy

• jaskra

• zwiększone ciśnienie śródgałkowe

• zatrzymanie moczu

• lub jeżeli należysz do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia udaru krwotocznego mózgu lub udar mózgu wystąpił w przeszłości,

a także:

• jeżeli stosujesz dihydroergotaminę

• jeżeli stosujesz równolegle lub stosowałeś w ciągu ostatnich 2 tygodni leki z grupy inhibitorów MAO.

Nie stosować u dzieci do ukończenia 12. roku życia.

Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży ani u kobiet w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Przed zastosowaniem preparatu powinieneś skonsultować się z lekarzem, jeżeli podejrzewasz lub zdiagnozowano u Ciebie:

• zaburzenia czynności nerek

• zaburzenia czynności wątroby

• cukrzycę

• nadczynność tarczycy

• nadciśnienie tętnicze

• chorobę niedokrwienną serca

• zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia) lub zaburzenia rytmu serca.

We wszystkich powyższych sytuacjach, a także jeżeli jesteś osobą w podeszłym wieku, należy zachować ostrożność.

Należy zachować ostrożność u osób przyjmujących: inne leki sympatykomimetyczne (obkurczające naczynia krwionośne błony śluzowej nosa, zmniejszające łaknienie, psychostymulujące jak np. amfetamina), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe, leki działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki nasenne, uspokajające), glikozydy naparstnicy (digoksyna).

Należy także zachować ostrożność w przypadkach, gdy przeciwwskazane jest stosowanie leków cholinolitycznych, np. u chorych z rozrostem gruczołu krokowego lub z utrudnionym opróżnianiem pęcherza moczowego.

Szczególną ostrożność należy zachować u chorych z czynnikami ryzyka wystąpienia krwotocznego udaru mózgu, takimi jak równoległe stosowanie leków zwężających naczynia krwionośne (np. bromokryptyna, pergolid, lizuryd, kabergolina, ergotamina) lub innych leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej nosa (np. fenylopropanolamina, fenylefryna, efedryna) podawanych drogą doustną lub donosową; skurcz naczyń krwionośnych i zwiększenie ciśnienia tętniczego może zwiększać ryzyko krwotocznego udaru mózgu.

Ponieważ pseudoefedryna powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, należy zachować ostrożność u chorych zagrożonych wystąpieniem stanów nadkrzepliwości, np. w przebiegu chorób zapalnych jelit.

Stosowanie pseudoefedryny może być związane z wystąpieniem niedokrwiennego zapalenia jelita grubego. Jeżeli wystąpi nagły ból brzucha, krwawienie z odbytu lub inne objawy, które mogą świadczyć o rozwoju niedokrwiennego zapalenia jelita grubego, należy przerwać stosowanie preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Stosując równolegle niesteroidowe leki przeciwzapalne należy zachować ostrożność, ponieważ, podobnie jak pseudoefedryna, mogą one powodować zwiększenie ciśnienia tętniczego.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie należy przekraczać zalecanej dawki i przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn, należy sprawdzić indywidualną reakcję na lek i zachować ostrożność. U niektórych osób może występować senność i inne działania niepożądane, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Osoby, u których wystąpią powyższe objawy, powinny powstrzymać się od prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn/urządzeń i wykonywania innych czynności wymagających wzmożonej koncentracji.

Cetyryzyna może nasilać wpływ alkoholu i leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (np. leków przeciwbólowych, nasennych, uspokajających) i dodatkowo osłabiać sprawność psychoruchową, zdolność reagowania i koncentracji.

Cetyryzyna w dawkach większych niż zalecane może wywierać wpływ na ośrodkowy układ nerwowy.

Preparat ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i dzieci po 12. roku życia: 1 tabletka 2 razy na dobę (rano i wieczorem).

Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzać, nie przełamywać ani nie kruszyć), popić płynem.

Nie stosować dłużej niż 2–3 tygodnie. Po zmniejszeniu nasilenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, leczenie można kontynuować preparatem zawierającym wyłącznie cetyryzynę.

U osób z umiarkowaną niewydolnością nerek i/lub umiarkowaną niewydolnością wątroby: 1 tabletka 1 raz na dobę.

Dzieci:

Stosowanie preparatu u dzieci do ukończenia 12. roku życia jest przeciwwskazane.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią, skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie należy stosować preparatu w okresie ciąży ani w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie stwierdzono interakcji cetyryzyny z ketokonazolem, itrakonazolem, erytromycyną, azytromycyną, antypiryną, pseudoefedryną lub cymetydyną.

Teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy) w dawce 400 mg na dobę może w niewielkim stopniu zmniejszać szybkość wydalania cetyryzyny.

Cetyryzyna w skojarzeniu z alkoholem lub z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki nasenne, leki zwiotczające mięśnie, leki uspokajające) może nasilać ich hamujące działanie na ośrodkowy układ nerwowy (działanie uspokajające, nasenne) i zmniejszać zdolność reagowania, sprawność psychofizyczną i koncentrację.

Rytonawir może zwiększać ekspozycję na cetyryzynę.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu równolegle z dihydroergotaminą.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu, jeżeli równolegle przyjmowane są leki z grupy inhibitorów MAO lub leki te były przyjmowane w ciągu ostatnich 2 tygodni. Pseudoefedryna zawarta w preparacie stosowana równolegle z inhibitorami MAO (a także w okresie 14 dni od zakończenia przyjmowania inhibitorów MAO) może doprowadzić do znacznego zwiększenia ciśnienia tętniczego i wystąpienia stanu zwanego przełomem nadciśnieniowym, który może stanowić zagrożenie życia.

Pseudoefedryna może osłabiać działanie leków przeciwnadciśnieniowych (blokujących receptory beta–adrenergiczne) oraz leków działających na układ współczulny np. metylodopy, guanetydyny, rezerpiny.

Linezolid (syntetyczny antybiotyk z grupy oksazolidynonów) stosowany z pseudoefedryną może spowodować zwiększenie ciśnienia tętniczego.

Należy unikać równoległego stosowania z glikozydami naparstnicy (np. digoksyna); ryzyko kardiologicznych działań niepożądanych.

Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz inhibitory pompy protonowej zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny, natomiast kaolin zmniejsza ją.

Równoległe stosowanie z halogenowymi środkami stosowanymi podczas znieczulenia ogólnego może powodować lub nasilać komorowe zaburzenia rytmu serca.

Należy zachować ostrożność u osób przyjmujących: inne leki sympatykomimetyczne (obkurczające naczynia krwionośne błony śluzowej nosa, zmniejszające łaknienie, psychostymulujące jak np. amfetamina), niesteroidowe leki przeciwzapalne (mogą zwiększać ciśnienie tętnicze), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

Preparat może wpływać na wyniki alergicznych testów skórnych; zaleca się zaprzestanie stosowania leków przeciwhistaminowych na 3 dni przed wykonaniem testów skórnych.

Jak każdy lek, również Cirrus może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często lub niezbyt często możliwe: bóle i zawroty głowy, senność, nerwowość, niepokój, pobudzenie, bezsenność, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, stan wyczerpania (astenia). Rzadko lub bardzo rzadko możliwe: omamy, zaburzenia psychotyczne, drgawki, drżenia, zaburzenia smaku, zaburzenia rytmu serca, zapaść sercowo-naczyniowa, zdarzenia mózgowo-naczyniowe (udar mózgu), bladość, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia czynności wątroby (sporadycznie zapalenie wątroby), wymioty, niedokrwienne zapalenie jelita grubego, trudności w oddawaniu moczu, reakcje skórne (suchość skóry, wysypka, pokrzywka, świąd, zwiększona potliwość), reakcje anafilaktyczne (w tym ciężkie reakcje mogące stanowić zagrożenie życia, obejmujące obrzęk naczynioruchowy gardła, krtani, skurcz oskrzeli, niedociśnienie tętnicze, wstrząs anafilaktyczny). Ponadto możliwe działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: zaburzenia erekcji, zaburzenia akomodacji oka, niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic, ból oka, zaburzenia widzenia, światłowstręt, uczucie kołatania serca, duszność, ostra uogólniona osutka krostkowa.