Remodulin - roztwór do infuzji

Proces krzepnięcia krwi nazywany jest niekiedy kaskadą krzepnięcia, gdyż jest złożony i przebiega wieloma etapami, następującymi jeden po drugim. Po uszkodzeniu naczynia płytki krwi przylepiają do ściany naczynia w okolicy uszkodzenia, a następnie zlepiają między sobą, tworząc pierwotny czop hemostatyczny, który wstępnie hamuje wypływ krwi. Jest on jednak nietrwały i musi ulec wzmocnieniu. W tym celu płytki krwi stymulują lokalną produkcję fibryny (włóknika), który tworzy rozbudowane sieci wzmacniające czop płytkowy. W wyniku tych procesów powstaje skrzep płytkowo-włóknikowy.
Procesy formowania zakrzepów patologicznych mogą prowadzić do zawału serca, udaru i zakrzepicy naczyń obwodowych. Aby zapobiegać tym zdarzeniom opracowano leki hamujące agregację płytek krwi. Leki te mogą działać na drodze różnych mechanizmów i wykazywać addycyjny (sumujący się) efekt działania.
Treprostynil bezpośrednio rozszerza naczynia krwionośne w krążeniu płucnym i ogólnym oraz zmniejsza agregację płytek. U zwierząt, w wyniku rozszerzania naczyń krwionośnych, zmniejsza obciążenie następcze, zwiększa pojemność minutową oraz pojemność wyrzutową serca. Wpływ treprostynilu na częstotliwość rytmu serca zmienia się w zależności od dawki. Nie zaobserwowano większego działania na przewodzenie w sercu.

Preparat jest wskazany do stosowania w leczeniu samoistnego lub dziedzicznego tętniczego nadciśnienia płucnego w celu poprawienia tolerancji wysiłkowej i objawów chorobowych u osób znajdujących się w III czynnościowej klasie wg NYHA.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
• z nadciśnieniem płucnym związanym z chorobą zarostową żył
• z zastoinową niewydolnością serca spowodowaną ciężkim zaburzeniem czynności lewej komory serca
• z ciężką niewydolnością wątroby
• z czynną chorobą wrzodową przewodu pokarmowego, krwawieniem śródczaszkowym, zranieniem lub innym rodzajem krwawienia
• z wrodzonymi lub nabytymi wadami zastawkowymi serca z klinicznie znaczącymi zaburzeniami czynności serca, niezwiązanymi z nadciśnieniem płucnym
• z ciężką postacią choroby niedokrwiennej serca lub niestabilną postacią dławicy piersiowej
po przebytym w ostatnich 6 miesiącach zawałem serca
• z nieleczoną niewydolnością serca, z ciężką arytmią
• po przebytych w ciągu ostatnich 3 miesięcy zdarzeniami naczyniowo-mózgowymi (np. przejściowe niedokrwienie, udar).

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Stosowanie preparatu wiąże się najczęściej z koniecznością kontynuowania ciągłego wlewu, a co za tym idzie - z koniecznością założenia na stałe cewnika i korzystania z urządzenia infuzyjnego.

Treprostynil jest substancją silnie rozszerzającą naczynia płucne i obwodowe. U osób z niskim ciśnieniem tętniczym krwi, stosowanie preparatu może zwiększyć ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. Nie zaleca się stosowania preparatu u osób, u których wartość ciśnienia tętniczego skurczowego wynosi poniżej 85 mmHg.

Podczas zmiany dawki, należy monitorować ciśnienie krwi i tętno chorego i przerwać wlew, jeżeli pojawią się objawy niedociśnienia tętniczego albo wartość skurczowego ciśnienia tętniczego krwi wyniesie poniżej 85 mmHg.

Nagłe odstawienie preparatu lub nagłe wyraźne zmniejszenie jego dawki może wywołać nawrót nadciśnienia płucnego.

Jeśli podczas leczenia wystąpi u obrzęk płuc (który może być objawem choroby zarostowej żył płucnych), leczenie należy przerwać.

U pacjentów z otyłością (BMI powyżej 30) wydalanie preparatu może być opóźnione.

Nie ustalono korzyści ze stosowania preparatu u osób z ciężkim nadciśnieniem płucnym (klasa IV wg NYHA).

Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu w przypadkach nadciśnienia płucnego związanego z lewo-prawym przeciekiem sercowym, nadciśnieniem wrotnym lub zakażeniem wirusem HIV.

Podczas leczenia należy zachować ostrożność u osób:
• z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
• ze zwiększonym ryzykiem krwawienia
• równolegle stosujących inhibitory izoenzymu CYP 2C8 cytochromu P-450 (np. gemfibrozyl; należy rozważyć zmniejszenie dawki treprostynilu)
• równolegle stosujących induktory izoenzymu CYP 2C8 cytochromu P-450 (np. ryfampicyna; należy rozważyć zwiększenie dawki treprostynilu).

Podczas podawania leku we wlewie dożylnym, może wystąpić zakażenie krwi i sepsa związana z centralnym cewnikiem żylnym. Chory powinien zostać odpowiednio przeszkolony przez lekarza, aby potrafił korzystać z wybranego zestawu podawania leku we wlewie.

Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
1 fiolka preparatu o stężeniu 1 mg/ml (20 ml) zawiera 54,2 mg sodu; osoby stosujące dietę ubogosodową powinny wziąć to pod uwagę.

Preparat ma postać roztworu do wlewu podskórnego lub dożylnego. Podawany jest we wlewie ciągłym z użyciem cewnika podskórnego lub cewnika założonego do żyły centralnej oraz przenośnej pompy infuzyjnej.

W związku z ryzykiem związanym z długotrwałym założeniem centralnego cewnika żylnego obejmującym występowanie m.in. ciężkiego zakażenia krwi, preferowaną drogą podawania leku jest wlew podskórny a wlew dożylny powinien być zastrzeżony dla osób, u których uzyskano stabilizację za pomocą wlewu podskórnego, ale wystąpiła nietolerancja tej drogi podania, i u których akceptuje się takie ryzyko.

Dorośli
Początkowo 1,25 ng na kg masy ciała na minutę; jeśli dawka początkowa nie jest dobrze tolerowana należy ją zmniejszyć do 0,625 ng na kg masy ciała na minutę.
Dawkę należy zwiększać co tydzień o 1,25 ng na kg masy ciała na minutę przez pierwsze 4 tyg. leczenia, a następnie co tydzień o 2,5 ng na kg masy ciała na minutę do dawki podtrzymującej, powodującej zmniejszenie objawów choroby i równocześnie dobrze tolerowanej przez chorego. Średnia dawka podawana pacjentom wynosi po 12 mies. – 26 ng na kg masy ciała na minutę, po 24 mies. – 36 ng na kg masy ciała na minutę, a po 48 mies. – 42 ng na kg masy ciała na minutę. U chorych z nadwagą, dawki należy ustalić w oparciu o należną masę ciała. Nie należy gwałtownie zmniejszać dawki leku ani nagle przerywać leczenia.

Występowanie działań niepożądanych (takich jak zaczerwienienie twarzy, ból głowy, niedociśnienie tętnicze, nudności, wymioty i biegunka) zależy zazwyczaj od dawki preparatu. Działania niepożądane mogą ustąpić w miarę kontynuacji leczenia, jeśli zaś nie ustępują lub nie są tolerowane przez pacjenta, należy zmniejszyć szybkość wlewu.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania u osób po 65. roku życia. Dawkę należy dostosowywać ostrożnie, biorąc pod uwagę częstsze występowanie zaburzeń czynności wątroby, nerek lub układu sercowo-naczyniowego, innych chorób, a także częstsze stosowanie innych leków.

U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby początkowo należyu stosować dawkę 0,625 ng na kg masy ciała na minutę,a następnie zwiększać ją stopniowo z zachowaniem ostrożności.

Brak danych dotyczących stosowania u osób z zaburzeniami czynności nerek; należy zachować ostrożność.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.

U kobiet w ciąży preparat można stosować jedynie, gdy spodziewane korzyści z leczenia dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Kobiety w wieku rozrodczym podczas leczenia powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Nie wiadomo, czy preparat przenika do pokarmu kobiecego. Należy przerwać karmienie piersią podczas leczenia treprostynilem.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W szczególności skonsultuj się z lekarzem, jeżeli stosujesz którykolwiek z niżej wymienionych leków, ponieważ konieczna może być zmiana dawkowania lub zaprzestanie przyjmowania określonego preparatu.

Podczas stosowania preparatu równolegle z lekami moczopędnymi, przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami rozszerzającymi naczynia, zwiększa się ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego.

Podczas równoległego stosowania leków antyagregacyjnych (w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych, donorów tlenku azotu lub leków przeciwzakrzepowych) może zwiększyć się ryzyko krwawienia, ponieważ preparat może zaburzać czynność płytek krwi. Należy zachować ostrożność i ściśle kontrolować chorych przyjmujących leki przeciwzakrzepowe równolegle z treprostynilem. Należy unikać jednoczesnego stosowania innych leków antyagregacyjnych u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe.

U chorych leczonych furosemidem, osoczowy klirens treprostynilu może być zmniejszony.

Jednoczesne podawanie inhibitora CYP2C8 (np. gemfibrozylu) może zwiększać ekspozycję na treprostynil, co może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych treprostynilu. Należy rozważyć zmniejszenie dawki treprostynilu.Równoległe stosowanie induktora CYP2C8 (np. ryfampicyny, fenytoiny, karbamazepiny, fenobarbitalu, preparatów zawierających ziele dziurawca) może zmniejszać ekspozycję na treprostynil i prowadzić do zmniejszenia jego skuteczności. Należy rozważyć zwiększenie dawki treprostynilu.

W badaniach nie zaobserwowano występowania interakcji pomiędzy treprostynilem a bozentanem i sildenafilem.

Jak każdy lek, również Remodulin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często mogą wystąpić: bóle głowy, rozszerzenie naczyń, uderzenia gorąca, biegunka, nudności, wysypka, ból żuchwy, ból w miejscu podania, reakcje odczynowe w miejscu podania, krwawienie lub krwiak.

Często mogą wystąpić: zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze, przypadki krwawienia, wymioty, świąd, bóle mięśni, bóle stawów, ból kończyn, obrzęk.

Z nieznaną częstością mogą wystąpić: ostra niewydolność serca (z dużym rzutem), zakrzepowe zapalenie żył, uogólnione wysypki (o charakterze plamkowym lub grudkowym), ból kości, małopłytkowość, zakażenie krwi związane z wkłuciem centralnym, posocznica, bakteriemia, infekcje w miejscu podania, ropień w miejscu ciągłego wlewu podskórnego, cellulitis.