Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Lek przeciwdepresyjny o innej budowie niż tradycyjne leki przeciwdepresyjne.

Preparat zawiera substancję wenlafaksyna

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Axyven
tabletki o przedłużonym uwalnianiu; 150 mg; 28 tabl.
Aristo Pharma
44,02 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
13,21 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe; dodatkowo: bólowa polineuropatia cukrzycowa; neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy
Axyven
tabletki o przedłużonym uwalnianiu; 37,5 mg; 28 tabl.
Aristo Pharma
13,37 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
5,52 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe; dodatkowo: bólowa polineuropatia cukrzycowa; neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy
Axyven
tabletki o przedłużonym uwalnianiu; 75 mg; 28 tabl.
Aristo Pharma
23,49 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
7,80 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wskazaniach: choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe; dodatkowo: bólowa polineuropatia cukrzycowa; neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu?

Substancją czynną preparatu jest wenlafaksyna. Mechanizm jej działania prawdopodobnie polega na nasilaniu aktywności neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Hamuje ona wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny, a także (słabiej) dopaminy przez komórkę znajdującą się przed synapsą (połączeniem komórek nerwowych). Prowadzi to do wzrostu stężenia tych mediatorów w szczelinie synaptycznej, a co za tym idzie do wzmocnienia przekazywanego przez nie sygnału. Wenlafaksyna zmniejsza również reaktywność receptorów ß-adrenergicznych zarówno na bodźce ostre (podanie pojedyncze), jak i długotrwałe (podanie wielokrotne). Ponieważ wenlafaksyna nie wykazuje in vitro powinowactwa do receptorów muskarynowych, cholinergicznych, histaminowych H1 ani 1-adrenergicznych, nie powoduje, charakterystycznych dla innych leków przeciwdepresyjnych, działań niepożądanych takich jak: działanie cholinolityczne, uspokajające lub reakcje ze strony układu sercowo-naczyniowego. Wenlafaksyna nie ma aktywności hamującej monoaminooksydazę (MAO). Nie wykazano ani znaczniejszej, ani zmniejszonej podatności na uzależnienie od wenlafaksyny.

Kiedy stosować Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu?

Preparat jest wskazany do stosowania w leczeniu:
· epizodów dużej depresji i zapobieganiu ich nawrotom
· uogólnionych zaburzeń lękowych
· fobii społecznej
· lęku napadowego z agorafobią lub bez niej.

Kiedy nie stosować preparatu Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Nie należy stosować preparatu równolegle z lekami przeciwdepresyjnymi z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) ani w przypadkach, gdy inhibitory MAO podawano w ciągu ostatnich 14 dni poprzedzających leczenie wenlafaksyną. Należy odczekać co najmniej 7 dni po odstawieniu wenlafaksyny przed rozpoczęciem przyjmowania inhibitorów MAO.
Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem występowania myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Efekty działania preparatu mogą wystąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia, niekiedy ten czas jest dłuższy. Chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską aż do momentu poprawy stanu zdrowia. Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest wenlafaksyna, również mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto te schorzenia mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. Osoby leczone tym preparatem z powodu innych niż depresja chorób, a także osoby po próbach samobójczych oraz takie, które przed rozpoczęciem leczenia wykazują znacznego stopnia skłonności samobójcze, powinny być ściśle monitorowane przez lekarza. Również w czasie zmian dawkowania chory powinien być objęty szczególną opieką lekarską. Chorzy oraz osoby z ich otoczenia powinni zwracać uwagę na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Preparatu nie należy stosować w leczeniu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Jeżeli, w oparciu o potrzebę kliniczna, pomimo tego lekarz podejmie decyzję o konieczności leczenia, pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją w kierunku wystąpienia objawów samobójczych. Ponadto, brak jest danych o bezpieczeństwie długotrwałego stosowania leku u dzieci i młodzieży, dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju funkcji poznawczych i zachowań.
Nie należy nagle odstawiać preparatu, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego (jego objawy to: zawroty głowy, zaburzenia czucia, w tym parestezje, zaburzenia snu, pobudzenie, lek, nudności, wymioty, drżenie, pocenie się, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna). Dawka powinna być zmniejszana stopniowo, po konsultacji z lekarzem, w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.
Należy zachować ostrożność u osób:
· równolegle stosujących leki, wpływające na przekaźnictwo serotoninergiczne (np. tryptany, selektywne inhibitory MAO jak moklobemid, toloksaton, lizenolid, leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny lub lit), ze względu na możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego; jego objawy obejmują: zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność układu autonomicznego (np. labilne ciśnienie krwi, częstoskurcz, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe i/lub objawy żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka); zespół serotoninowy jest stanem zagrożenia zdrowia i w razie jego wystąpienia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem
· z podwyższonym ciśnieniem śródgałkowym lub ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia jaskry z zamykającym kątem przesączania
· u których współistniejące choroby mogą się nasilić w następstwie zwiększenia ciśnienia krwi (np. zaburzenia czynności serca) lub w następstwie przyspieszenia akcji serca
z niestabilną chorobą wieńcową serca lub ze stabilną chorobą serca, mogącą nasilać ryzyko występowania arytmii komorowych (np. niedawno przebyty zawał serca)
· z napadami drgawek w wywiadzie; w każdym przypadku wystąpienia drgawek należy przerwać podawanie leku (po konsultacji z lekarzem)
· w podeszłym wieku, ponieważ może u nich dochodzić do zmniejszenia stężenia jonów sodu we krwi (hiponatremia), jako skutek nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego; dotyczy to szczególnie osób stosujących równolegle leki moczopędne lub ze zmniejszoną objętością krwi, wynikającą z innych przyczyn
· z większymi skłonnościami do występowania krwawień (osoby w podeszłym wieku, z predyspozycjami do krwawień lub przyjmujące inne leki zwiększające ryzyko krwawień np. antykoagulanty i inhibitory płytek)
· z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym (ze względu na możliwość wystąpienia epizodu manii lub hipomanii)
· z cukrzycą, ponieważ stosowanie preparatu wpływa na kontrolę glikemii, może być konieczne dostosowanie dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych i/lub insuliny
· z zachowaniami agresywnymi w wywiadzie (możliwe epizody agresji, szczególnie na początku i po przerwaniu leczenia).
W przypadku wystąpienia wysypki, pokrzywki lub innych reakcji alergicznych, leczenie preparatem Axyven należy przerwać.
Podczas leczenia może wystąpić suchość w jamie ustnej, co może zwiększać ryzyko powstawania próchnicy, należy szczególnie zadbać o higienę jamy ustnej.
Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i produktów zmniejszających masę ciała; wenlafaksyna nie jest wskazana w leczeniu otyłości.
Podczas leczenia może wystąpić pobudzenie psychoruchowe (akatyzja), charakteryzujące się poczuciem wewnętrznego niepokoju i pobudzeniem psychomotorycznym z niemożliwością spokojnego stania lub siedzenia, zazwyczaj w powiązaniu z subiektywnie odczuwanym wyczerpaniem. Objawy te najczęściej występują w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia. Zwiększanie dawki u osób z objawami akatyzji może być szkodliwe.
Ze względu na możliwe działanie kardiotoksyczne preparatu, przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać badanie EKG oraz pomiar ciśnienia krwi. Badania te należy regularnie powtarzać w czasie leczenia. W razie wystąpienia ostrego i niekontrolowanego nadciśnienia, lekarz prawdopodobnie zaleci przerwanie stosowania preparatu.
Ze względu na możliwe zwiększenie stężenia cholesterolu podczas leczenia, lekarz może zalecić regularne badania kontrolne jego poziomu.
Ze względu na to, że tabletki preparatu nie odkształcają się i nie zmieniają w przewodzie pokarmowym swojego kształtu w sposób znaczący, zwykle nie należy podawać go osobom z istniejącym uprzednio znacznym zwężeniem przewodu pokarmowego ani osobom z dysfagią, czy mającym istotne trudności z połykaniem tabletek. Istnieją rzadkie doniesienia o objawach niedrożności związanych z przyjmowaniem leków w postaci niezmieniających kształtu produktów o kontrolowanym uwalnianiu u pacjentów ze stwierdzonym zwężeniem w obrębie przewodu pokarmowego.
Ze względu na to, żetabletki preparatu są produktem o kontrolowanym uwalnianiu, lek można stosować jedynie u tych osób, które są w stanie połknąć tabletkę w całości.
Informacje o dodatkowych składnikach preparatu:
Preparat zawiera sacharozę; nie powinien być stosowany u osób z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Pomimo, iż w badaniach nie stwierdzono wpływu na czynności psychomotoryczne, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn.

Dawkowanie preparatu Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu

Preparat ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Epizody ciężkiej depresji.
Dorośli, doustnie. Dawka początkowa i zalecana wynosi 75 mg/dobę. Jeśli po upływie 2 do 4 tygodni lekarz stwierdzi poprawę stanu zdrowia pacjenta, ale nie jest ona zadowalająca, prawdopodobnie zaleci zwiększenie dawki do 150 mg/dobę, a następnie do 225 mg/dobę Dawka maksymalna wynosi 375 mg/dobę. Jeśli poprawa w ogóle nie wystąpi, lekarz prawdopodobnie zaleci przerwanie stosowania preparatu i poinformuje o dalszym postępowaniu. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 4 do 6 tygodni
Leczenie krótkotrwałe uogólnionych zaburzeń lękowych
Dorośli, doustnie. Dawka początkowa wynosi 75 mg/dobę, może ona być zwiększana o 75 mg co 4 dni, aż do osiągnięcia dawki 225 mg/dobę. Nie udowodniono skuteczności leczenia trwającego powyżej 8 tygodni.
Zespół lęku napadowego
Dorośli, doustnie. Dawka zalecana wynosi 75 mg/dobę. Leczenie należy rozpocząć od dawki 37,5 mg/dobę przez pierwsze 4 do 7 dni, po których należy zwiększyć dawkę do 75 mg/dobę (pod kontrolą lekarza). U osób, które nie wykazują wystarczającej odpowiedzi, lekarz prawdopodobnie zaleci zwiększanie dawki o 75 mg w odstępach około 2-tygodniowych, ale nie krótszych niż 4 dni; dawka maksymalna wynosi 225 mg. Pacjenci z zespołem leku napadowego zazwyczaj wymagają długotrwałego leczenia (co najmniej 6 miesięcy).
U osób z uszkodzeniem nerek lub wątroby może wystąpić konieczność rozpoczęcia leczenia od stosowania wenlafaksyny w postaciach farmaceutycznych o natychmiastowym uwalnianiu.
U osób z ciężką niewydolnością nerek oraz u pacjentów poddawanych hemodializie całkowita dawkę dobową należy zmniejszyć o 50%. U osób z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek należy zachować ostrożność, lekarz rozważy zmniejszenie dawki preparatu.
U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym uszkodzeniem wątroby dawkę dobowa należy zmniejszyć o 50% lub więcej, decyzję podejmuje lekarz indywidualnie w przypadku każdego pacjenta.
Brak jest danych dotyczących pacjentów z ciężkim uszkodzeniem wątroby.
U pacjentów w podeszłym wieku leczenie należy rozpocząć od najniższej zalecanej dawki.
Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.
Preparat należy stosować w trakcie posiłku, raz na dobę mniej więcej o tej samej porze, rano lub wieczorem. Każdą kapsułkę należy połknąć w całości i popić płynem. Kapsułek nie należy dzielić, kruszyć, rozgryzać, przeżywać ani rozpuszczać w wodzie.

Czy można stosować Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży (a także w okresie karmienia piersią) skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Preparatu nie należy stosować w ciąży, chyba że spodziewane korzyści dla matki są większe niż prawdopodobne ryzyko dla dziecka.
Nie należy karmić piersią podczas stosowania preparatu.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Nie należy stosować preparatu równolegle z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO). Wenlafaksynę można zacząć stosować po upływie 14 dni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO; inhibitory MAO można wprowadzić do leczenia po 7 dniach od zakończenia przyjmowania wenlafaksyny.
Stosowanie równolegle z agonistami receptorów serotoninowych (tryptanami), wybiórczymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, litem, tramadolem, lekami osłabiającymi metabolizm serotoniny lub prekursorami serotoniny (np. suplementy tryptofanu) może powodować wystąpienie zespołu serotoninowego.
Wenlafaksyna może zwiększać stężenie stosowanego równolegle litu, może być konieczna modyfikacja dawkowania przez lekarza.
Zaleca się ostrożność u chorych poddawanych elektrowstrząsom, ponieważ w tej grupie chorych odnotowano przedłużenie aktywności drgawkowej.
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania innych leków wpływających na ośrodkowy układ nerwowy (wenlafaksyna zwiększa stężenie osoczowe równolegle stosowanego haloperydolu, klozapiny).
Cymetydyna hamuje metabolizm pierwszego przejścia wenlafaksyny, nie ma jednak istotnego wpływu na jej eliminację. Interakcja ta może być nasilona u osób w podeszłym wieku lub z niewydolnością wątroby.
Należy zachować ostrożność podczas kojarzenia z lekami hamującymi izoenzym CYP2D6 cytochromu P-450 (np. chinina, paroksetyna, fluoksetyna, fluwoksamina, perfenazyna, haloperydol, lewomepromazyna). U osób leczonych substratami CYP2D6 stosować ostrożnie. U chorych wolno metabolizujących z udziałem enzymu CYP2D6 lub otrzymujących leki hamujące izoenzym CYP3A3/4 (np. ketokonazol, erytromycyna, itrakonazol, rytonawir, atazanawir, klarytromycyna) można się spodziewać zwiększenia stężenia wenlafaksyny.
Należy zachować ostrożność podczas równoległego stosowania leków zwiększających ryzyko krwawień (leki przeciwkrzepliwe, warfaryna, kwas acetylosalicylowy i inne NLPZ).
Nie zaleca się równoległego stosowania z lekami zmniejszającymi masę ciała.
Ze względu na możliwość wystąpienia tak zwanego złośliwego zespołu neuroleptycznego, należy zachować ostrożność stosując preparat równolegle z lekami neuroleptycznymi.
Nie obserwowano interakcji z alkoholem, nie zaleca się jednak jego spożywania podczas leczenia.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Axyven - tabletki o przedłużonym uwalnianiu?

Jak każdy lek, również Axyven może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Bardzo często mogą wystąpić: zawroty głowy, ból głowy, nudności, suchość w jamie ustnej, nadmierne pocenie się (w tym poty nocne).
Często mogą wystąpić: zwiększone łaknienie, , stan splątania, depersonalizacja, brak orgazmu, obniżenie libido, nerwowość, bezsenność, niezwykłe sny, senność, drżenie, parestezje, hipertonia (wzmożone napięcie mięśniowe), zaburzenia widzenia (w tym niewyraźne widzenie, mydriaza, zaburzenia akomodacji), szumy uszne, kołatanie serca, nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń, wymioty, biegunka, zaparcia, zaburzenia oddawania moczu (częstomocz, problemy z rozpoczęciem mikcji), zaburzenia krwawienia miesiączkowego związane z nasileniem krwawienia lub nasileniem nieregularnego krwawienia (np. krwotok miesiączkowy, krwotok maciczny), zaburzenia ejakulacji, zaburzenia orgazmu, astenia, zmęczenie, dreszcze, zwiększenie stężenia cholesterolu.
Niezbyt często mogą wystąpić: omamy, uczucie oderwania od rzeczywistości, pobudzenie, zaburzenia orgazmu (u kobiet), apatia, hipomania, bruksizm, akatyzja /niepokój psychoruchowy, omdlenie, skurcze miokloniczne mięśni, zaburzenia koordynacji, zaburzenia równowagi,
zaburzenie smaku, tachykardia, niedociśnienie ortostatyczne, krwawienie z przewodu pokarmowego, obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, wybroczyny, wysypka, łysienie, zatrzymanie moczu.
Rzadko mogą wystąpić: mania, drgawki, nietrzymanie moczu.
Ponadto, z nieznaną częstością mogą wystąpić: małopłytkowość, zaburzenia dotyczące składu krwi (w tym agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, neutropenia i pancytopenia), reakcja anafilaktyczna, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, hiponatremia, myśli samobójcze i zachowania samobójcze, delirium, agresja, złośliwy zespół neuroleptyczny, zespół serotoninowy, reakcje pozapiramidowe w tym dystonia i dyskineza, dyskineza późna, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, migotanie komór, tachykardia komorowa (w tym torsade de pointes), niedociśnienie, krwawienie (krwawienie z błon śluzowych), eozynofilia płucna, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, nieprawidłowości w badaniach aktywności wątroby, zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczna rozpływna naskórka, świąd, pokrzywka, rabdomioliza (rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych), wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG, przedłużony czas krwawienia, zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi.

Przeczytaj też artykuły

Depresja Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną

Inne preparaty na rynku polskim zawierające wenlafaksyna

Alventa (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu) Alventa (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Alventa (tabletki o przedłużonym uwalnianiu) Efectin ER 37,5 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Efectin ER 75 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Efectin ER 150 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Efevelon SR (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxigen XL 37,5 mg (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxigen XL 75 mg (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxigen XL 150 mg (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Faxolet ER (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Lafactin (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Oriven (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Prefaxine (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Symfaxin ER (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Velaxin ER 37,5 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Velaxin ER 75 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Velaxin ER 150 (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Venlafaxine Aurovitas (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Venlafaxine Bluefish XL (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde) Venlectine (kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta