Tensart - tabletki powlekane

Antagonista receptora angiotensyny II; lek ogranicza działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu.

Preparat zawiera substancję walsartan

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Tensart
tabletki powlekane; 160 mg; 28 tabl.
EGIS
25,22 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
10,24 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: nadciśnienie tętnicze inne niż określone w ChPL - u dzieci do 6. rż.; przewlekła choroba nerek u dzieci do 18. rż.; leczenie renoprotekcyjne u dzieci do 18. rż.
Tensart
tabletki powlekane; 80 mg; 28 tabl.
EGIS
13,46 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
5,97 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością 30% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: nadciśnienie tętnicze inne niż określone w ChPL - u dzieci do 6. rż.; przewlekła choroba nerek u dzieci do 18. rż.; leczenie renoprotekcyjne u dzieci do 18. rż.

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Tensart - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest walsartan, lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II (leki z tej grupy nazywane są sartanami lub oznaczane skrótem ARB, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin II Receptor Blockers). Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II, co zapobiega wiązaniu angiotensyny II i hamuje jej działanie. Agiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie walsartanu, podobnie jak innych sartanów, skutecznie przeciwdziała efektom działania angiotensyny II i prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. W odróżnieniu od leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, sartany nie nasilają efektów zależnych od bradykininy, np. kaszlu. Sartany stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego. U chorych z niewydolnością serca zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne, zwiększa wydolność wysiłkową i poprawia stan kliniczny. Wywierają ochronny wpływ na nerki zwalniając tempo rozwoju związanych z wysokim ciśnieniem i cukrzycą zaburzeń czynności nerek.

Walsartan obniża ciśnienie tętnicze bez wpływu na częstotliwość rytmu serca. Obniżenie ciśnienia tętniczego pojawia się w ciągu 2 godzin po przyjęciu pojedynczej dawki walsartanu (maksymalne obniżenie ciśnienia występuje po upływie 4–6 godzin) i utrzymuje się przez 24 godziny. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego wymaga zwykle 2–4 tygodni stosowania preparatu i utrzymuje się w czasie długotrwałego leczenia.

Kiedy stosować Tensart - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany:

• w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży 6.–18. roku życia

• w leczeniu dorosłych w stanie stabilnym klinicznie z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową niewydolnością skurczową lewej komory po świeżo przebytym (12 godzin do 10 dni) zawale serca

• w leczeniu objawowej niewydolności serca u dorosłych, jeżeli inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) nie są tolerowane lub jako leczenie skojarzone z inhibitorami ACE u chorych nietolerujących beta-blokerów, gdy nie można stosować antagonistów receptora mineralokortykoidowego.

Kiedy nie stosować preparatu Tensart - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, na olej sojowy lub na orzeszki ziemne.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, marskością wątroby lub zastojem żółci (cholestaza).

Nie stosować preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania preparatu w I trymestrze ciąży.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Tensart - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i leków zwiększających stężenie potasu we krwi (np. leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas, heparyna, niesteroidowe leki przeciwzapalne, trimetoprim, leki immunosupresyjne takie jak cyklosporyna lub takrolimus i inne) ze względu na ryzyko wystąpienia hiperkaliemii (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Należy często kontrolować stężenie potasu we krwi.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u dorosłych z zaburzeniami czynności nerek, pod warunkiem, że klirens kreatyniny jest większy niż 10 ml/min. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min lub chory poddawany jest hemodializom, należy zachować ostrożność, ponieważ nie ma doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania preparatu w tej grupie chorych.

U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby przebiegającymi bez zastoju żółci należy zachować ostrożność.

Należy zachować ostrożność u chorych ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych lub z niedoborem sodu (np. osoby przyjmujące duże dawki leków moczopędnych, stosujące dietę o małej zawartości soli, po biegunce lub wymiotach), ponieważ rozpoczęcie stosowania preparatu może spowodować objawowe niedociśnienie tętnicze. Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie leków moczopędnych.

Po zastosowaniu innych preparatów działających na układ renina–angiotensyna–aldosteron u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. Bezpieczeństwo stosowania walsartanu w tej grupie chorych nie zostało ustalone. Należy zachować ostrożność i regularnie kontrolować czynność nerek (stężenie kreatyniny oraz mocznika we krwi).

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u chorych po przeszczepie nerki.

Nie należy stosować preparatu u chorych z hiperaldosteronizmem pierwotnym, ponieważ działanie preparatu w tej grupie chorych nie jest skuteczne.

Należy zachować ostrożność w przypadku upośledzenia odpływu krwi z lewej komory serca (występujące zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej], kardiomiopatia przerostowa).

U chorych po zawale serca nie zaleca się skojarzonego stosowania preparatu i leków z grupy inhibitorów ACE (np. kaptoprylu).

U chorych po zawale serca należy zachować ostrożność. Przed rozpoczęciem stosowania preparatu w tej grupie chorych konieczna jest ocena czynności nerek. Stosowanie preparatu może powodować obniżenie ciśnienia tętniczego, lecz przerwanie jego stosowania z powodu utrzymującego się objawowego niedociśnienia zwykle nie jest konieczne.

U chorych z niewydolnością serca ryzyko działań niepożądanych może się zwiększyć, jeżeli preparat stosowany jest w skojarzeniu z inhibitorem ACE. Równoległe stosowanie preparatów z 3 grup leków tj. inhibitorów ACE, beta-blokerów i walsartanu lub inhibitorów ACE, antagonistów receptora mineralokortykoidowego i walsartanu nie jest zalecane, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych przy jednoczesnym braku znaczących klinicznie korzyści.

Przed rozpoczęciem stosowania preparatu u chorych z niewydolnością serca konieczna jest ocena czynności nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza na początku leczenia. Stosowanie preparatu może powodować obniżenie ciśnienia tętniczego, lecz przerwanie jego stosowania z powodu utrzymującego się objawowego niedociśnienia zwykle nie jest konieczne.

U chorych z grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności nerek, u których czynność nerek zależy od aktywności układu renina–angiotensyna–aldosteron (np. u chorych z ciężką zastoinową niewydolnością serca), stosowanie leków z grupy inhibitorów ACE wiąże się z ryzykiem skąpomoczu, zwiększenia stężenia mocznika i kreatyniny we krwi oraz rzadko ostrej niewydolności nerek i zgonu. Nie można wykluczyć, że walsartan, podobnie jak inne leki działające na układ renina–angiotensyna-aldosteron, może powodować zaburzenie czynności nerek. Należy zachować ostrożność, a leczenie powinno przebiegać pod szczególnym nadzorem lekarskim. Nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II u chorych z nefropatią cukrzycową.

Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego (obrzęk ust, języka, gardła, krtani mogący utrudniać oddychanie i mogący stanowić zagrożenie życia). Osoby, u których kiedykolwiek wystąpił obrzęk naczynioruchowy, powinny zachować szczególną ostrożność. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku należy natychmiast zaprzestać stosowania preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Po wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego nie należy ponownie rozpoczynać stosowania preparatu.

Nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, omdlenia, udaru, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2). U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II.

Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u dzieci i młodzieży, u których klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min lub którzy poddawani są hemodializom i dlatego nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie chorych. Jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 30 ml/min, nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Lekarz zaleci regularne oznaczanie parametrów charakteryzujących czynność nerek i stężenie potasu. Dotyczy to szczególnie chorych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń czynności nerek (np. jeżeli występuje gorączka, odwodnienie).

Ze względu na niewystarczające doświadczenie kliniczne, u dzieci i młodzieży z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby dawka walsartanu nie może być większa niż 80 mg na dobę.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera lecytynę (olej sojowy); stosowanie preparatu u osób z nadwrażliwością na orzeszki ziemne lub soję jest przeciwwskazane;

• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że preparat może u niektórych osób powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub inne objawy, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.

Dawkowanie preparatu Tensart - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa 80 mg 1 raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest zauważalne w ciągu 2 tygodni stosowania preparatu, a pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4 tygodni. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 160 mg na dobę i do dawki maksymalnej 320 mg na dobę. Dodatkowo, lekarz może zalecić stosowanie hydrochlorotiazydu (lek moczopędny), który nasila przeciwnadciśnieniowe działanie walsartanu.

Stan po świeżym zawale serca: leczenie w warunkach szpitalnych u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym może być rozpoczęte po 12 godzinach po rozpoznaniu zawału serca. Dawka początkowa wynosi zwykle 20 mg 2 razy na dobę, następnie lekarz stopniowo zwiększy dawkę do 40 mg, 80 mg i 160 mg przyjmowanych 2 razy na dobę. Dawka maksymalna wynosi 160 mg 2 razy na dobę i powinna zostać osiągnięta w ciągu 3 miesięcy, w zależności od tolerancji leku. W przypadku złej tolerancji dawki (objawowe niedociśnienie, zaburzenia czynności nerek) lekarz rozważy zmniejszenie dawki. Lekarz może równolegle zalecić inne leki stosowane w leczeniu zawału serca, takie jak: leki trombolityczne, kwas acetylosalicylowy, beta–blokery, statyny czy leki moczopędne. Nie zaleca się równoległego stosowania inhibitorów ACE. Należy regularnie kontrolować czynność nerek.

Niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 40 mg 2 razy na dobę, a leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarskim; następnie lekarz w odstępach co najmniej 2 tygodniowych będzie zwiększał dawkę do 80 mg i 160 mg przyjmowanych 2 razy na dobę. Dawka maksymalna wynosi 160 mg 2 razy na dobę. Jeżeli równolegle stosowany jest lek moczopędny, lekarz rozważy zmniejszenie jego dawki. Preparat może być stosowany w skojarzeniu z lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca. Jednakże, trójskładnikowe skojarzenie walsartanu, inhibitorów ACE i beta–blokerów (lub leków moczopędnych oszczędzających potas) nie jest zalecane. Należy regularnie kontrolować czynność nerek.

Szczególne grupy chorych:

U chorych w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u dorosłych z zaburzeniami czynności nerek, jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 10 ml/min.

U dorosłych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby bez zastoju żółci nie należy stosować dawek większych niż 80 mg na dobę. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku występowania ciężkich zaburzeń czynności wątroby, marskości wątroby lub cholestazy (zastój żółci).

Dzieci i młodzież:

Nadciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży 6–18 roku życia: początkowo 40 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała mniejszej niż 35 kg oraz 80 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała 35 kg lub większej. Następnie lekarz dostosuje dawkę. Dawka maksymalna u dzieci o masie ciała 18–35 kg wynosi 80 mg na dobę, u dzieci o masie ciała 35–80 kg - 160 mg na dobę, a u dzieci o masie ciała 80 kg lub większej - 320 mg na dobę.

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci do ukończenia 6 roku życia.

Szczególne grupy chorych:

Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u dzieci i młodzieży od 6–18 roku życia z klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 ml/min lub poddawanych hemodializom i dlatego nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie chorych. Jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 30 ml/min, nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Należy ściśle kontrolować czynność nerek oraz stężenie potasu we krwi.

Ze względu na niewystarczające doświadczenie kliniczne u dzieci i młodzieży 6–18 roku życia z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby dawka walsartanu nie może być większa niż 80 mg na dobę. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku występowania ciężkich zaburzeń czynności wątroby, marskości wątroby lub cholestazy (zastój żółci).

Preparat nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży do 18. roku życia w leczeniu niewydolności serca lub świeżego zawału serca.

Sposób przyjmowania leku:

Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, popijać wodą.

Czy można stosować Tensart - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli kobieta planuje ciążę, powinna skonsultować się z lekarzem, ponieważ zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia zajścia w ciążę w okresie przyjmowania preparatu, wymagane jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu i konsultacja z lekarzem, który zaleci stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), jak np. inhibitory konwertazy angiotensyny czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane.

Preparat, podobnie jak leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), może nasilać toksyczne działanie soli litu. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego, należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie litu we krwi.

Równoległe stosowanie leków wpływających na stężenie potasu we krwi (sole potasu, suplementy potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, takie jak np. spironolakton, triamteren, amiloryd, eplerenon, leki immunosupresyjne, takie jak np. takrolimus, cyklosporyna, leki z grupy inhibitorów ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, trimetoprim, heparyna, niesteroidowe leki przeciwzapalne) lub zawierających potas zamienników soli kuchennej może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia). Nie zaleca się równoległego stosowania walsartanu z wymienionymi powyżej preparatami. Jeżeli konieczne jest ich stosowanie, należy kontrolować stężenie potasu we krwi.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (w tym np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, ketoprofen, indometacyna oraz selektywne inhibitory COX-2) mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek.

Należy zachować ostrożność, jeżeli równolegle stosowana jest ryfampicyna, cyklosporyna lub rytonawir, ze względu na możliwość zwiększenia ogólnoustrojowej ekspozycji na walsartan i nasilenia jego działania.

Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji, gdy preparat stosowany był równolegle z następującymi lekami: furosemid, digoksyna, warfaryna, cymetydyna, atenolol, indometacyna, hydrochlorotiazyd, amlodypina, glibenklamid.

W leczeniu nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży, u których często współistnieją zaburzenia czynności nerek, zaleca się zachowanie ostrożności gdy obok walsartanu stosowane są inne leki działające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, mogące zwiększać stężenie potasu we krwi. Należy ściśle kontrolować czynność nerek oraz stężenie potasu we krwi.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Tensart - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Tensart, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Dorośli z nadciśnieniem tętniczym:

Do często lub niezbyt często występujących działań niepożądanych należą: zawroty głowy, kaszel, bóle brzucha, zmęczenie.

Dodatkowo możliwe inne działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: zmniejszenie stężenia hemoglobiny, małopłytkowość, zmniejszenie hematokrytu, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutropenia), zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zapalenie naczyń, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, bóle mięśni, nadwrażliwość, choroba posurowicza, obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka, świąd.

Działania niepożądane występujące u dzieci i młodzieży są podobne do opisywanych u dorosłych, mogą różnić się częstością występowania (dotyczy to zaburzeń żołądkowo-jelitowych i zawrotów głowy; u dzieci i młodzieży ze współistniejącą przewlekłą chorobą nerek częściej obserwowano hiperkaliemię).

Dorośli po zawale serca i/lub z niewydolnością serca:

Często lub niezbyt często: zawroty głowy, w tym związane ze zmianą pozycji ciała, niedociśnienie tętnicze, w tym ortostatyczne, bóle głowy, omdlenia, hiperkaliemia, niewydolność serca, kaszel, nudności, biegunka, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek (w tym ciężka postać niewydolności nerek), zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), astenia i zmęczenie.

Działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: małopłytkowość, nadwrażliwość, choroba posurowicza, zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), zapalenie naczyń, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi, bóle mięśni, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka, świąd.

Przeczytaj też artykuły

Nadciśnienie tętnicze Niewydolność serca Ostre zespoły wieńcowe (OZW)

Inne preparaty na rynku polskim zawierające walsartan

AuroValsart (Valsartan Aurovitas) (tabletki powlekane) Avasart (tabletki powlekane) Bespres (tabletki powlekane) Diovan (tabletki powlekane) Dipper-Mono (tabletki powlekane) Valsacor 80 mg (tabletki powlekane) Valsacor 160 mg (tabletki powlekane) Valsacor 320 mg (tabletki powlekane) Valsartan Medical Valley (tabletki powlekane) Valtap (tabletki powlekane) Valzek (tabletki) Vanatex (tabletki powlekane)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta