Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Antybiotyk beta-laktamowy o szerokim spektrum działania, stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Do stosowania ogólnego (podawany dożylnie lub domięśniowo).

Preparat zawiera substancję cefotaksym

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Biotaksym
proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji; 1 g; 1 fiol.
Polpharma
b/d
Biotaksym
proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji; 2 g; 1 fiol.
Polpharma
b/d

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji?

Substancją czynną preparatu jest cefotaksym, antybiotyk z grupy cefalosporyn, zaliczany do III generacji tych antybiotyków. Ze względu na strukturę chemiczną, cefotaksym podobnie jak inne cefalosporyny, zaliczany jest do antybiotyków beta-laktamowych, charakteryzujących się obecnością pierścienia beta-laktamowego w cząsteczce. Struktura pierścienia beta-laktamowego jest wrażliwa na działanie enzymów bakteryjnych z grupy beta-laktamaz. Beta-laktamazy obecne w komórkach bakterii mogą powodować rozkład i unieczynnienie cząsteczek antybiotyku i są jedną z przyczyn oporności bakterii na działanie antybiotyków beta-laktamowych. Mechanizm działania wszystkich antybiotyków beta-laktamowych polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii, co powoduje jej osłabienie i w konsekwencji prowadzi do śmierci komórki bakteryjnej. Cefotaksym jest antybiotykiem o szerokim zakresie działania bakteriobójczego, bardziej opornym na działanie bakteryjnych beta-laktamaz niż cefalosporyny I generacji.

Cefotaksym nie wchłania się z przewodu pokarmowego i dlatego podawany jest pozajelitowo (dożylnie lub domięśniowo). Przenika do większości tkanek i płynów ustrojowych, w tym do płynu mózgowo-rdzeniowego (zwłaszcza w stanie zapalnym opon mózgowych). Wydalany głównie przez nerki, zarówno w postaci niezmienionej jak i w postaci metabolitów.

Kiedy stosować Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji?

Preparat jest wskazany w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez wrażliwe na cefotaksym bakterie:

• zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym zapalenie płuc

• zakażenia układu moczowego, również niepowikłana rzeżączka

• zakażenia w obrębie miednicy mniejszej

• posocznica

• zakażenia skóry i tkanek miękkich

• zakażenia wewnątrz jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej

• zakażenia kości i stawów

• zakażenia ośrodkowego układu nerwowego, w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

• zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym.

Kiedy nie stosować preparatu Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki z grupy cefalosporyn.

U osób uczulonych na penicyliny może wystąpić reakcja alergiczna na cefalosporyny (nadwrażliwość krzyżowa).

Cefotaksymu rozpuszczonego w roztworze lidokainy nie wolno podawać:

• w przypadku nadwrażliwości na lidokainę lub na inne amidowe środki do znieczulenia miejscowego

• dożylnie

• w przypadku bloku serca (u osób bez stymulatora serca)

• w przypadku ciężkiej niewydolności serca

• niemowlętom i dzieciom do ukończenia 30. miesiąca życia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Przed zastosowaniem preparatu koniecznie skonsultuj się z lekarzem, jeżeli kiedykolwiek wystąpiły u Ciebie reakcje nadwrażliwości na cefalosporyny, penicyliny, inne antybiotyki beta-laktamowe lub na inne leki czy alergeny (szczególnie, jeżeli w przeszłości wystąpił wstrząs anafilaktyczny). Stosowanie preparatu u osób z nadwrażliwością na cefalosporyny jest przeciwwskazane. Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ u osób uczulonych na penicyliny lub na inne antybiotyki beta-laktamowe, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości na cefalosporyny (krzyżowa reakcja alergiczna). Ponadto, szczególną ostrożność należy zachować u osób z alergią oraz u chorych na astmę.

Ciężkie reakcje nadwrażliwości (w tym wstrząs anafilaktyczny) mogą stanowić zagrożenie życia. W przypadku ich wystąpienia konieczna jest hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. W razie wystąpienia pierwszych objawów nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakowe błon śluzowych), należy skonsultować się z lekarzem.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków może spowodować, że pierwotnie wrażliwe szczepy bakteryjne staną się oporne na stosowany antybiotyk. Lekarz regularnie będzie oceniał stan chorego, a w razie potrzeby zaleci wykonanie antybiogramu.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem ciężkich reakcji skórnych, w tym zespołu Stevensa i Johnsona, martwicy toksycznej rozpływnej naskórka. W razie wystąpienia zmian skórnych należy przerwać stosowanie preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Nie należy wówczas stosować leków hamujących perystaltykę jelit. Konieczne może być uzupełnienie płynów i elektrolitów oraz dodatkowe leczenie.

Należy zachować ostrożność u chorych, u których w przeszłości występowało zapalenie jelit, zwłaszcza zapalenie okrężnicy.

U chorych z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania; lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od wartości klirensu kreatyniny.

Jeżeli stosowane są równolegle leki o działaniu nefrotoksycznym (np. aminoglikozydy, furosemid, probenecyd) oraz u chorych w podeszłym wieku lub z występującymi wcześniej zaburzeniami czynności nerek należy kontrolować czynność nerek.

Stosowanie preparatu w dużych dawkach, zwłaszcza u chorych z niewydolnością nerek, może powodować encefalopatię (zaburzenia świadomości, zaburzenia ruchowe i drgawki). W razie wystąpienia ww. objawów, należy przerwać stosowanie preparatu i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

W okresie leczenia, zwłaszcza długotrwałego, mogą wystąpić zaburzenia hematologiczne, w tym leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, eozynofilia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna. Jeżeli preparat jest stosowany dłużej niż 7–10 dni, należy kontrolować morfologię krwi.

W przypadku długotrwałego stosowania preparatu należy kontrolować czynność wątroby.

Cefotaksym podawany dożylnie zbyt szybko (w czasie krótszym niż 1 min) może spowodować zaburzenia rytmu serca.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera sód; osoby z zaburzeniami czynności nerek oraz osoby stosujące dietę o małej zawartości sodu powinny wziąć pod uwagę zawartość sodu w preparacie.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie stwierdzono bezpośredniego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Jednakże, preparat stosowany w dużych dawkach, zwłaszcza u chorych z zaburzeniami czynności nerek, może powodować encefalopatię skutkującą wystąpieniem zaburzeń świadomości, zaburzeń motoryki, drgawkami i upośledzeniem sprawności psychofizycznej. Osoby, u których wystąpią powyższe objawy, nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Dawkowanie preparatu Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji

Preparat ma postać proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie, w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest modyfikacja dawkowania.

Dorośli i dzieci po 12. roku życia:

W zakażeniach lekkich i umiarkowanych stosuje się 1 g co 12 godzin.

W ciężkich zakażeniach lekarz może zalecić do 12 g na dobę w 3–4 dawkach podzielonych.

Dawki do 6 g na dobę powinny być podawane co najmniej w 2 dawkach podzielonych co 12 godzin, a dawki większe niż 6 g na dobę co najmniej w 3–4 dawkach podzielonych co 8 lub 6 godzin.

Niemowlęta i dzieci do ukończenia 12. roku życia:

50–150 mg/kg masy ciała na dobę w 2–4 dawkach podzielonych.

W bardzo ciężkich zakażeniach, zwłaszcza zagrażających życiu, lekarz może zwiększyć dawkę do 200 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych.

Wcześniaki i noworodki:

Nie należy przekraczać dawki 50 mg/kg masy ciała na dobę w 2–4 dawkach podzielonych. W ciężkich zakażeniach zagrażających życiu lekarz może zwiększyć dawkę do 150–200 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych (do 7. dnia życia 50 mg/kg masy ciała co 12 godzin dożylnie; od 8. dnia życia do 1. miesiąca życia: 50 mg/kg masy ciała co 8 godzin dożylnie).

Niepowikłana rzeżączka: jednorazowo 1 g domięśniowo.

Profilaktyka zakażeń w okresie okołooperacyjnym: 1 g 30–90 minut przed zabiegiem chirurgicznym. W zależności od ryzyka zakażenia, lekarz może zalecić kontynuowanie podawania leku po zabiegu.

U osób z ciężką niewydolnością nerek ( klirens kreatyniny mniejszy niż 5 ml/min) konieczne jest aby lekarz dostosował dawkowanie.

Sposób podawania leku:

Preparat może być rozcieńczany i mieszany wyłącznie z produktami leczniczymi do tego przeznaczonymi. Preparat może być podawany dożylnie (w 3–5 minutowym wstrzyknięciu lub w 20–60 minutowym wlewie dożylnym) lub domięśniowo, głęboko w górny, zewnętrzny kwadrant dużego mięśnia pośladkowego lub boczną część uda.

Cefotaksymu z lidokainą nie wolno podawać dożylnie.

Nie należy podawać cefotaksymu razem z aminoglikozydami w jednej strzykawce ani w płynie do infuzji.

Podanie preparatu w szybkim wstrzyknięciu dożylnym może, u niektórych osób spowodować zaburzenia rytmu serca, w tym ciężkie, stanowiące zagrożenie życia.

Lekarz określi czas trwania leczenia.

Czy można stosować Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Cefotaksym przenika przez łożysko. Preparatu nie należy stosować w ciąży, chyba że lekarz, po rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka, uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne.

Cefotaksym przenika do mleka kobiecego. Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie należy stosować preparatu w skojarzeniu z lekami o działaniu bakteriostatycznym (np. chloramfenikol, erytromycyna, tetracyklina, sulfonamidy), ponieważ leki te mogą wzajemnie osłabiać swoje działanie przeciwbakteryjne.

Równoległe stosowanie preparatu i antybiotyków aminoglikozydowych lub silnie działających leków moczopędnych, takich jak furosemid, wymaga zachowania ostrożności ze względu na ryzyko nasilenia działania nefrotoksycznego (toksycznego działania na nerki). Należy wówczas kontrolować czynność nerek.

Probenecyd i inne leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego hamują wydalanie cefotaksymu i nasilają jego wpływ na organizm. U osób z prawidłową czynnością nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna; u osób z zaburzeniami czynności nerek modyfikacja dawkowania może być konieczna.

Wpływ cefotaksymu na wyniki badań laboratoryjnych:

Preparat może powodować fałszywie dodatni wynik testu Coombsa.

Cefotaksym może wpływać na wyniki oznaczeń stężenia glukozy w moczu; należy poinformować lekarza i osoby odpowiedzialne za przeprowadzenie badań w laboratorium o stosowaniu cefotaksymu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Biotaksym - proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji?

Jak każdy lek, również Biotaksym może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: po podaniu domięśniowym możliwy ból w miejscu podania. Niezbyt często: eozynofilia, zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia), małopłytkowość, reakcja Jarischa i Herxheimera (gorączka, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, świąd, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, trudności w oddychaniu, wysypki skórne), drgawki, biegunka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny, pogorszenie czynności nerek, wysypka, świąd, pokrzywka, reakcje miejscowe po podaniu dożylnym: zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył. Ponadto możliwe działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna, bóle i zawroty głowy, encefalopatia (zaburzenia świadomości, zaburzenia motoryki, drgawki), zaburzenia rytmu serca spowodowane zbyt szybkim podaniem dożylnym, nudności, wymioty, bóle brzucha, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zapalenie wątroby (niekiedy z żółtaczką), śródmiąższowe zapalenie nerek, ciężkie reakcje nadwrażliwości typu anafilaktycznego: skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, a także ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczna rozpływna naskórka). Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Przeczytaj też artykuły

Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych Biegunka infekcyjna Biegunka ostra Choroby dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego Infekcyjne (septyczne) zapalenie stawów Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego Sepsa i wstrząs septyczny Zapalenie cewki moczowej Zapalenie pęcherza i inne zakażenia układu moczowego Zapalenie płuc

Inne preparaty na rynku polskim zawierające cefotaksym

Cefotaxim-MIP 1 g (proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji) Cefotaxim-MIP 2 g (proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta