Rovamycine - tabletki powlekane

Substancją czynną preparatu jest spiramycyna. Jest to antybiotyk naturalny z grupy makrolidów, wytwarzany przez grzyby z gatunku Streptomyces ambofaciens. Mechanizm jej działania, wspólny dla całej grupy makrolidów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Uniemożliwia to wzrost i namnażanie się komórek bakteryjnych. Spiramycyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy antybiotyków makrolidowych, jest zaliczana do substancji o działaniu bakteriostatycznym (w pewnych warunkach działa także bakteriobójczo), o szerokim spektrum działania. Po podaniu doustnym spiramycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek. Gromadzi się w fagocytach, które migrują do miejsca zakażenia, co zwiększa dystrybucję leku do tkanek objętych procesem zapalnym. Nie przenika do mózgu ani do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Preparat jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na spiramycynę:
· zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych: zapalenie gardła, migdałków, zatok przynosowych, ucha środkowego, ostre zapalenie płuc i oskrzeli, atypowe zapalenie płuc
· zapobiegawczo w toksoplazmozie wrodzonej
· zapobieganie meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych w przypadku nosicielstwa dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w nosogardzieli
· profilaktyka nawrotów gorączki reumatycznej u pacjentów uczulonych na penicylinę
· w ostrych stanach w stomatologii (ropnie, zapalenie jamy ustnej z przekrwieniem, ostre zapalenie dziąseł, wrzodziejące martwicze zapalenie dziąseł)
· zapalenie cewki moczowej wywołane przez chlamydie
· zakażenia skórne
· kryptosporydioza
· toksoplazmoza ciężarnych.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Stosowanie preparatu w postaci tabletek jest przeciwwskazane u dzieci poniżej 6. roku życia ze względu na ryzyko zadławienia.
Poinformuj lekarza, jeżeli kiedykolwiek wystąpiły u Ciebie reakcje nadwrażliwości na antybiotyki makrolidowe czy też na inne leki lub alergeny. W tej grupie chorych konieczne jest zachowanie ostrożności. Stosowanie preparatu może powodować wystąpienie reakcji nadwrażliwości. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy reakcji nadwrażliwości należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem; lekarz może zalecić zaprzestanie stosowania preparatu i w razie potrzeby zastosować odpowiednie leczenie objawowe.
Stosowanie antybiotyków może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W okresie leczenia zaleca się obserwację, czy nie występują objawy nowych zakażeń. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami) należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne.
U osób z niewydolnością nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania.
Stosując preparat u osób z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność. U tych chorych możliwe jest nasilenie działań niepożądanych związanych ze stosowaniem preparatu.
Nie należy stosować preparatu u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej ze względu na ryzyko wystąpienia ostrej hemolizy.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek powlekanych i jest przeznaczony do stosowania doustnego. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.
Dorośli: dawka podstawowa 6 mln j.m. na dobę w 2 dawkach podzielonych, lekarz może zwiększyć tę dawkę do 9 mln j.m. na dobę w 3 dawkach podzielonych.
Dzieci: dawka podstawowa 150 000 j.m./kg masy ciała na dobę w 2–3 dawkach podzielonych, lekarz może zwiększyć tę dawkę do 300 000 j.m./kg masy ciała na dobę w 2–3 dawkach podzielonych.
Zapobieganie meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych:
dorośli: 3 mln j.m. co 12 godzin przez 5 dni
dzieci: 75 000 j.m./kg masy ciała co 12 godzin przez 5 dni.
Stosowanie preparatu w postaci tabletek jest przeciwwskazane u dzieci poniżej 6. roku życia ze względu na ryzyko zadławienia.
U osób z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania.
Stosując preparat u osób z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność. U tych chorych możliwe jest nasilenie działań niepożądanych związanych ze stosowaniem preparatu.
Sposób podawania:
Preparat w postaci tabletek powlekanych: tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku.
Czas trwania leczenia:
Lekarz określi czas trwania leczenia w każdym przypadku indywidualnie. W zakażeniach gardła i migdałków wywołanych przez paciorkowce grupy A leczenie trwa 10 dni.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne.
Spiramycyna przenika do mleka matki. Jeżeli lekarz uzna stosowanie leku za konieczne zaleca się zaprzestanie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W szczególności poinformuj lekarza jeżeli stosujesz preparaty, takie jak lewodopa lub karbidopa. Równoległe stosowanie spiramycyny z tymi preparatami może hamować ich wchłanianie i zmniejszyć stężenie karbidopy i lewodopy we krwi. Konieczny jest ścisły nadzór lekarski. W razie potrzeby lekarz dostosuje dawki lewodopy.

Jak każdy lek, również Rovamycine może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się m. in. biegunką), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub zwiększenie stężenia bilirubiny, przemijające uczucia mrowienia i drętwienia (parestezje), bardzo rzadko ostra hemoliza, nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych i skóry, grzybica pochwy). Możliwe reakcje nadwrażliwości (w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne), takie jak: wysypka, pokrzywka, świąd, obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk ust, języka, gardła, krtani utrudniający oddychanie), wstrząs anafilaktyczny a także, przypadki zapalenia naczyń, w tym plamica Henocha i Schonleina. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.