Bendamustine Accord - proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Substancją czynną preparatu jest bendamustyna, lek przeciwnowotworowy z grupy leków alkilujących. Alkilacja jest reakcją chemiczną, podczas której grupa alkilowa zostaje przeniesiona z jednej cząsteczki na inną. Alkilacja makrocząsteczek biologicznych, w szczególności DNA, prowadzi do ich chemicznej modyfikacji. Powoduje powstawanie nieprawidłowych wiązań chemicznych w cząsteczce DNA, co blokuje proces replikacji oraz transkrypcji (syntezy DNA i RNA). W konsekwencji podziały komórek zostają zahamowane i następuje śmierć komórki. Działanie preparatu dotyczy szczególnie komórek szybko dzielących się (w których mechanizmy naprawy DNA są niewystarczające). Bendamustyna jest stosowana dożylnie w chemioterapii nowotworów krwi i układu krwiotwórczego.

Preparat jest wskazany:

• w leczeniu pierwszego rzutu przewlekłej białaczki limfocytowej (stadium B lub C wg klasyfikacji Bineta), gdy stosowanie schematów zawierających fludarabinę nie jest zalecane

• w monoterapii chłoniaków nieziarniczych o powolnym przebiegu u chorych z progresją w trakcie leczenia rytuksymabem lub schematami zawierającymi rytuksymab lub gdy progresja nastąpiła przed upływem 6 miesięcy od zakończenia leczenia

• w leczeniu pierwszego rzutu szpiczaka mnogiego (stadium II z progresją lub stadium III wg klasyfikacji Durie i Salmona) w skojarzeniu z prednizonem, u chorych po 65. roku życia nie kwalifikujących się do zabiegu autologicznego przeszczepiania komórek macierzystych szpiku, u których klinicznie istotna neuropatia uniemożliwia leczenie z zastosowaniem schematów zawierających talidomid lub bortezomib.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować w przypadku:

• ciężkich zaburzeń czynności wątroby

• żółtaczki

• ciężkiego zahamowania czynności szpiku kostnego i znacznych zmian morfologii krwi

• poważnego zabiegu chirurgicznego w okresie 30 dni przed rozpoczęciem leczenia

• czynnego zakażenia, zwłaszcza przebiegającego z leukocytopenią.

Nie stosować równolegle szczepionki przeciwko żółtej febrze (żółtej gorączce).

Nie stosować w ciąży ani w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Leczenie może być prowadzane wyłącznie pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w stosowaniu chemioterapii przeciwnowotworowej.

W okresie leczenia może wystąpić zahamowanie czynności szpiku kostnego i związana z tym leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów]) oraz małopłytkowość i niedokrwistość. Konieczna jest częsta kontrola morfologii krwi, a uzyskane wyniki mogą wskazywać na konieczność przerwania stosowania bendamustyny.

Bendamustyna ma działanie immunosupresyjne, dlatego odpowiedź immunologiczna może ulec osłabieniu. Ryzyko wystąpienia zakażeń jest zwiększone. Niektóre z nich mogą mieć ciężki przebieg i mogą zakończyć się zgonem. Mogą rozwinąć się zakażenia oportunistyczne, w tym zapalenie płuc spowodowane przez Pneumocystis jiroveci (dawniej: Pneumocystis carinii) – PJP, zakażenie wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV) oraz zakażenie wirusem cytomegalii (CMV). Może wystąpić sepsa i wstrząs septyczny. Zakażenia utajone mogą ulec uaktywnieniu. Wszyscy chorzy powinni pozostawać pod obserwacją pod kątem objawów ze strony układu oddechowego świadczących o rozwoju PJP i niezwłocznie konsultować z lekarzem wszelkie nowe objawy zakażeń, w tym gorączkę. W razie potrzeby lekarz zaleci stosowanie środków zapobiegających PJP. Wystąpienie zakażeń oportunistycznych może być wskazaniem do przerwania stosowania bendamustyny.

Stosowanie preparatu może być związane z reaktywacją zakażeń wirusowych, w tym wirusowego zapalenia wątroby typu B. Niektóre przypadki mogą prowadzić do zgonu. Przed rozpoczęciem stosowania preparatu u chorych z dodatnim wynikiem badań serologicznych w kierunku WZW B, konieczna jest konsultacja ze specjalistą chorób wątroby. W okresie leczenie chorzy powinni pozostawać pod specjalistyczną obserwacją.

Stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem odczynów skórnych, takich jak wysypka, zmiany pęcherzowe i ciężkie reakcje skórne, mogące prowadzić do zgonu, w tym zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka oraz reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS). W przypadku wystąpienia pierwszych zmian skórnych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Niekiedy konieczne jest odroczenie lub przerwanie stosowania bendamustyny.

Bendamustyna może działać toksycznie na serce, w tym powodować zaburzenia prowadzące do zgonu (zawał serca, niewydolność serca). Chorzy z zaburzeniami czynności serca, ze współistniejącą chorobą serca lub po przebytych chorobach serca wymagają monitorowania stężenia potasu we krwi, regularnych badań EKG oraz ścisłej obserwacji medycznej.

Stosowanie preparatu może powodować wystąpienie nudności i wymiotów. W celu zapobiegania nudnościom i wymiotom mogą być wskazane leki przeciwwymiotne.

Rzadko może wystąpić zespół rozpadu guza, niekiedy zakończony zgonem. Objawy rozwijają się zwykle w ciągu 48 godzin od podania pierwszej dawki i wymagają podjęcia postępowania terapeutycznego. Odpowiednie nawodnienie i monitorowanie parametrów biochemicznych (zwłaszcza stężenia kwasu moczowego i stężenia potasu) powinno stanowić element profilaktyki. W niektórych przypadkach wskazane jest także profilaktyczne przyjmowanie leków zmniejszających stężenie kwasu moczowego (allopurynol).

Preparat może spowodować wystąpienie reakcji związanych z wlewem, zwykle łagodnych, obejmujących gorączkę, dreszcze, świąd i wysypkę. Rzadko mogą wystąpić ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne stanowiące bezpośrednie zagrożenie życia. Jeżeli podczas poprzednich podań bendamustyny wystąpiły reakcje związane z wlewem, lekarz może zalecić leki przeciwhistaminowe i/lub kortykosteroidy w celu zapobiegania ciężkim reakcjom anafilaktycznym w kolejnych cyklach leczenia.

Bendamustyna wykazuje działanie mutagenne i teratogenne. Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny zachodzić w ciążę, a mężczyźni w wieku rozrodczym nie powinni starać się o poczęcie dziecka. Osoby w wieku rozrodczym (kobiety i mężczyźni) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia i przez kilka miesięcy (okres ten należy skonsultować z lekarzem) po jego zakończeniu.

Leczenie może spowodować bezpłodność i zaburzenia płodności. Mężczyźni, którzy w przyszłości zamierzają zostać ojcami, powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie możliwości zebrania i przechowywania nasienia pobranego przed rozpoczęciem leczenia.

Jeżeli w trakcie podawania (podanie dożylne) leku nastąpi przypadkowe wynaczynienie, personel medyczny natychmiastowo przerwie wlew i usunie wynaczyniony roztwór, aby ograniczyć podrażnienia, uszkodzenia tkanek i ból.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Preparat wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, takie jak np.: niezborność ruchowa (ataksja), senność, neuropatia obwodowa (w tym bóle, drętwienia czy osłabienia mięśni). Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn może ulec upośledzeniu.

Należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn, jeżeli wystąpią wymienione objawy.

Preparat ma postać proszku do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji. Po odpowiednim przygotowaniu i rozcieńczeniu roztwór może być podawany wyłącznie we wlewie dożylnym. Preparat może być podawany tylko przez kwalifikowany personel medyczny. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Leczenie może być prowadzane wyłącznie pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w stosowaniu bendamustyny. Lekarz indywidualnie ustali dawkowanie, w zależności od wskazania i sytuacji klinicznej.

Przewlekła białaczka limfocytowa (monoterapia): 100 mg/m2 powierzchni ciała w 1. i 2. dniu cyklu, co 4 tygodnie; stosuje się nie więcej niż 6 cykli.

Chłoniaki nieziarnicze o powolnym przebiegu oporne na rytuksymab (monoterapia): 120 mg/m2 powierzchni ciała w 1. i 2. dniu cyklu, co 3 tygodnie; stosuje się co najmniej 6 cykli.

Szpiczak plazmocytowy (szpiczak mnogi): 120–150 mg/m2 powierzchni ciała w 1. i 2. dniu cyklu w skojarzeniu z prednizonem (prednizon w dawce 60 mg/m2 pc., dożylnie lub doustnie w dniach 1.–4.), co 4 tygodnie; stosuje się co najmniej 3 cykle.

Szczególne grupy chorych:

U osób z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie ma konieczności dostosowania dawkowania. U osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny w surowicy 1,2–3 mg/dl) zalecane jest zmniejszenie dawki o 30%. Nie stosować w przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby.

U chorych z zaburzeniami czynności nerek (z klirensem kreatyniny większym niż 10 ml/min) nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

U osób w podeszłym wieku zwykle nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u dzieci.

Sposób podawania:

Po odpowiednim przygotowaniu i rozcieńczeniu preparat jest podawany we wlewie dożylnym trwającym 30–60 min. Leczenia nie należy rozpoczynać, należy je przerwać lub odroczyć, jeśli liczba leukocytów jest mniejsza niż 3000/µl lub liczba płytek krwi jest mniejsza niż 75000/µl. Zalecane jest ścisłe monitorowanie morfologii krwi. W przypadku wystąpienia toksyczności innej niż hematologiczna, lekarz odpowiednio dostosuje dawkowanie lub przerwie leczenie.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie stosować w ciąży ani w okresie karmienia piersią.

Bendamustyna wykazuje działanie mutagenne i teratogenne. Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny zachodzić w ciążę, a mężczyźni w wieku rozrodczym nie powinni starać się o poczęcie dziecka. Osoby w wieku rozrodczym (kobiety i mężczyźni) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia i przez kilka miesięcy po jego zakończeniu (w przypadku mężczyzn to co najmniej 6 miesięcy, w przypadku kobiet, okres ten należy skonsultować z lekarzem).

Preparat może powodować bezpłodność i zaburzenia płodności (u obu płci). Bezpłodność może być nieodwracalna. Mężczyźni, którzy w przyszłości zamierzają zostać ojcami, powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie możliwości zebrania i przechowywania nasienia pobranego przed rozpoczęciem leczenia.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Inne leki działające toksycznie na szpik kostny mogą nasilać zahamowanie czynności szpiku kostnego i toksyczność bendamustyny.

Równolegle stosowanie cyklosporyny lub takrolimusu może nasilić immunosupresję (upośledzenie odpowiedzi immunologicznej) i powodować zaburzenia limfoproliferacyjne.

Przeciwwskazane jest stosowanie szczepionki przeciwko żółtej febrze (żółtej gorączce) ze względu na ryzyko choroby poszczepiennej mogącej prowadzić do zgonu.

Ze względu na immunosupresyjne działanie bendamustyny odpowiedź immunologiczna może ulec osłabieniu. W okresie leczenia nie należy stosować szczepionek zawierających żywe drobnoustroje z powodu ryzyka wystąpienia uogólnionej choroby poszczepiennej mogącej spowodować zgon.

Bendamustyna jest metabolizowana w wątrobie z udziałem izoenzymów cytochromu P450 (1A2) i możliwe jest wystąpienie interakcji z lekami hamującymi aktywność tego izoenzymu, takimi jak: fluwoksamina, cyprofloksacyna, acyklowir i cymetydyna.

Jak każdy lek, również Bendamustine Accord może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku, leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]), limfopenia (zmniejszenie liczby limfocytów), małopłytkowość, zakażenia (w tym zakażenia oportunistyczne, zakażenia wirusem półpaśca VZV, wirusem cytomegalii CMV, wirusem zapalenia wątroby WZW typu B), bóle głowy, nudności, wymioty, osłabienie, gorączka, zapalenie bon śluzowych, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika.

Często: neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów]), krwotok, niedokrwistość, zespół rozpadu guza, bezsenność, zawroty głowy, zaburzenia czynności serca (zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa), niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze, zaburzenia czynności płuc, biegunka, zaparcia, zapalenie jamy ustnej, reakcje nadwrażliwości, łysienie, pokrzywka, ból w miejscu podania, dreszcze, odwodnienie, jadłowstręt, zanik miesiączki, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia).

Niezbyt często: zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jiroveci (dawniej: Pneumocystis carinii) – PJP, zespoły mielodysplastyczne, ostra białaczka szpikowa, pancytopenia, wysięk do osierdzia, zawał serca, niewydolność serca.

Rzadko: posocznica, niewydolność szpiku kostnego, reakcje anafilaktyczne, senność, bezgłos, ostra niewydolność krążenia, rumień, zapalenie skóry, świąd, wysypka, nadmierna potliwość.

Bardzo rzadko: pierwotne atypowe zapalenie płuc, włóknienie płuc, hemoliza, wstrząs anafilaktyczny, zaburzenia smaku, parestezje, neuropatia obwodowa, zespół antycholinergiczny, zaburzenia neurologiczne, niezborność ruchowa (ataksja), zapalenie mózgu, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), zapalenie żył, krwotoczne zapalenie przełyku, krwawienie z przewodu pokarmowego, bezpłodność, niewydolność wielonarządowa.

Z nieznaną częstością: migotanie przedsionków, zapalenie płuc, krwotok do pęcherzyków płucnych, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, reakcja polekowa z objawami układowymi i eozynofilią (DRESS), niewydolność nerek, niewydolność wątroby.

Przypadkowe podanie poza żyłę może spowodować miejscowy ból i martwicę tkanek.