Immunoglobulina ludzka nieswoista
Nazwa preparatu | Postać; dawka; opakowanie | Producent | Cena 100% | Cena po refundacji |
---|---|---|---|---|
Privigen
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (10 g/100 ml);
1 fiol. 100 ml
|
CSL Behring
|
b/d
|
|
Privigen
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (20 g/200 ml);
1 fiol. 200 ml
|
CSL Behring
|
b/d
|
|
Privigen
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (2,5 g/25 ml);
1 fiol. 25 ml
|
CSL Behring
|
b/d
|
|
Privigen
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (40 g/400 ml);
1 fiol. 400 ml
|
CSL Behring
|
b/d
|
|
Privigen
|
roztwór do infuzji;
100 mg/ml (5 g/50 ml);
1 fiol. 50 ml
|
CSL Behring
|
b/d
|
|
Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 kwietnia 2024 r.
Leczenie substytucyjne w zespołach pierwotnych niedoborów odporności z upośledzeniem wytwarzania przeciwciał. Schemat dawkowania powinien doprowadzić do osiągnięcia stężenia IgG (oznaczanego przed kolejnym wlewem i.v.) co najmniej 6 g/l. Początkowo 0,4–0,8 g/kg mc., następnie co najmniej 0,2 g/kg mc. co 3–4 tyg. Do osiągnięcia stężenia minimalnego konieczna jest dawka 0,2–0,8 g/kg mc./mies., po osiągnięciu stanu stacjonarnego (zwykle po 3–6 mies. od rozpoczęcia leczenia) dawki podaje się w odstępach 3–4 tyg. Należy dokonywać oznaczania i oceny stężeń minimalnych IgG w odniesieniu do częstości występowania zakażeń; w razie konieczności dostosować dawkę. W zależności od odpowiedzi klinicznej (np. częstość występowania zakażeń) można rozważyć modyfikację dawki i/lub odstępów między dawkami w celu uzyskania większych stężeń minimalnych.
Leczenie substytucyjne w przypadku wtórnych niedoborów odporności u pacjentów z ciężkimi lub nawracającymi zakażeniami, których leczenie przeciwdrobnoustrojowe okazało się nieskuteczne oraz z zaburzeniami wytwarzania swoistych przeciwciał (brak ≥2-krotnego zwiększenia miana swoistych IgG w odpowiedzi na szczepionkę polisacharydową lub polipeptydową przeciwko pneumokokom) lub ze stężeniem IgG w surowicy <4 g/l. Schemat dawkowania powinien zapewnić minimalne stężenie IgG (oznaczane przed kolejnym wlewem) wynoszące co najmniej 6 g/l. Zalecana dawka wynosi 0,2–0,4 g/kg mc. co 3–4 tyg. Należy dokonywać oznaczania i oceny stężeń minimalnych IgG w odniesieniu do częstości występowania zakażeń; w razie konieczności dostosować dawkę. U pacjentów z utrzymującym się zakażeniem konieczne może być zwiększenie dawki, natomiast w przypadku braku zakażenia można rozważyć jej zmniejszenie.
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna u pacjentów z dużym ryzykiem krwawień albo przed zabiegiem chirurgicznym w celu skorygowania liczby płytek krwi. 0,8–1 g/kg mc. (dawkę można powtórzyć w ciągu 3 dni) lub 0,4 g/kg mc./d przez 2–5 dni. W przypadku nawrotu leczenie można powtórzyć.
Zespół Guillaina i Barrégo. 0,4 g/kg mc./d przez 5 dni. W przypadku nawrotu leczenie można powtórzyć.
Choroba Kawasakiego. 2 g/kg mc. w pojedynczej dawce; stosować w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym.
Przewlekła zapalna demielinizacyjna polineuropatia (CIDP). Początkowo 2 g/kg mc. w daw. podz. w ciągu 2–5 kolejnych dni, następnie 1 g/kg mc. w daw. podz. w ciągu 1–2 dni co 3 tyg. Skuteczność leczenia należy ocenić po każdym cyklu. Należy przerwać leczenie w przypadku braku efektów po 6 mies. stosowania leku. Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzja o długotrwałej terapii powinna zostać podjęta na podstawie odpowiedzi klinicznej; dawki i odstępy pomiędzy ich podaniem można dostosować indywidualnie. Dostępne jest tylko ograniczone doświadczenie w stosowaniu immunoglobulin i.v. u dzieci z CIDP.
Wieloogniskowa neuropatia ruchowa. Początkowo 2 g/kg mc. przez 2–5 dni, następnie 1 g/kg mc. co 2–4 tyg. lub 2 g/kg mc. co 4–8 tyg. przez 2–5 dni. Skuteczność leczenia należy ocenić po zakończeniu każdego cyklu. Leczenie należy przerwać jeśli po 6 mies. nie uzyskuje się wystarczającego efektu. Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzja o długotrwałej terapii powinna zostać podjęta na podstawie odpowiedzi klinicznej; dawki i odstępy pomiędzy ich podaniem można dostosować indywidualnie.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, hiperprolinemia typu I i II. Nie stosować u pacjentów z selektywnym niedoborem IgA, u których występują przeciwciała przeciwko IgA.
Cuvitru (roztwór do wstrzykiwań) Flebogamma DIF (roztwór do infuzji) Hizentra (roztwór do wstrzykiwań podskórnych) HyQvia (roztwór do infuzji do podania s.c.) Ig Vena (roztwór do infuzji) Intratect (roztwór do infuzji) Kiovig (roztwór do infuzji) Octagam 10% (roztwór do infuzji) Pentaglobin (roztwór do infuzji)
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł