Lactulosum Amara - syrop

Substancją czynną preparatu jest laktuloza, syntetyczna pochodna laktozy, disacharyd zawierający cząsteczkę galaktozy i fruktozy. Po podaniu doustnym laktuloza nie ulega trawieniu w jelicie cienkim, w niezmienionej postaci dociera do jelita grubego, gdzie pod wpływem flory bakteryjnej zostaje rozłożona do dwutlenku węgla i kwasów organicznych (głównie do kwasu mlekowego, octowego i mrówkowego). Kwasy te powodują zakwaszenie treści jelita grubego oraz wykazują działanie osmotyczne, tj. zatrzymują wodę i powodują zwiększenie jej objętości w jelicie grubym oraz zmiękczenie mas kałowych. Zwiększona objętość stolca pobudza motorykę okrężnicy a zwiększona zawartość wody w stolcu ułatwia wypróżnienie. Ponadto, zakwaszenie treści jelita grubego przyspiesza reakcję przekształcenia amoniaku do jonów amonowych, które nie ulegają wchłanianiu. Prowadzi to do zmniejszenia stężenia amoniaku we krwi. W przebiegu encefalopatii wątrobowej, zakwaszenie wywiera korzystny wpływ na metabolizm białek i zmniejsza zaburzenia funkcjonowania mózgu na skutek zatrucia azotowymi produktami przemiany materii.

Przeczyszczające działanie laktulozy rozpoczyna się po jej dotarciu do okrężnicy, zwykle w ciągu 24–48 godzin po przyjęciu preparatu.

Preparat jest wskazany do stosowania:
• w przewlekłych zaparciach
• w encefalopatii w przebiegu niewydolności wątroby u dorosłych (stany przedśpiączkowe i śpiączka wątrobowa).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować, jeżeli występuje:
• niedrożność przewodu pokarmowego lub ryzyko jego preforacji
• galaktozemia (zwiększenie stężenia galaktozy we krwi skutkiem choroby genetycznej)
• nietolerancja galaktozy lub laktozy, niedobór laktazy lub zespół złego wchłaniania glukozy–galaktozy.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Jeżeli dawka początkowa powoduje nudności, należy ją zmniejszyć.

W następujących przypadkach nalezy skonsultowac sie z lekarzem:
• wystapienie objawów brzusznych z towarzyszącym bólem o nieustalonej przyczynie przed rozpoczęciem leczenia
• niezadowalający efekt terapeutyczny po kilku dniach stosowania.

Stosowanie przewlekłe lub stosowanie dużych dawek może powodować biegunkę i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. U chorych leczonych długotrwale (dłużej niż 6 miesięcy) należy kontrolować stężenie elektrolitów (sodu, potasu i chlorków) we krwi. Dotyczy to szczególnie osób w podeszłym wieku.

Osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać syropu do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Do odmierzenia zalecanej dawki należy stosować miarkę dołączoną do opakowania.

Przewlekłe zaparcia.
Dorośli. Początkowo 15–45 ml na dobę, dawka podtrzymująca 15–30 ml na dobę.
Dzieci 7.–14. roku życia. Początkowo 15 ml na dobę, dawka podtrzymująca 10–15 ml na dobę.
Dzieci 2.–6. roku życia. Dawka początkowa i podtrzymująca 5–10 ml na dobę.
Niemowlęta. Dawka początkowa i podtrzymująca do 5 ml/d.
Preparat należy stosować doustnie, najlepiej w jednorazowej dawce podczas śniadania. Efekty mogą wystąpić dopiero po kilku dniach. W przypadku braku poprawy po 2 dniach, można rozważyć zastosowanie większych dawek lub zwiększenie częstości podawania. Zwykle po kilku dniach dawkę można zmniejszyć.

Encefalopatia w przebiegu niewydolności wątroby u dorosłych (stany przedśpiączkowe i śpiączka wątrobowa).
Początkowo 30–45 ml 3–4 razy na dobę. Dawkę podtrzymującą należy ustalić tak, aby liczba luźnych stolców nie przekraczała 2–3 na dobę. Odczyn stolca powinien być w granicach pH 5,0–5,5.

Preparat można mieszać z wodą lub sokiem owocowym przed podaniem.

Nie ma konieczności zmiany dawkowania u chorych z niewydolnością nerek.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku.
Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne. Jeżeli lekarz uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne, zaleci także zachowanie odpowiednich środków ostrożności.
Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu w okresie karmienia piersią i nie należy stosować preparatu w tym okresie.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Ponieważ laktuloza obniża pH w jelicie grubym (dochodzi do zakwaszenia treści jelita grubego), może osłabiać działanie leków, których uwalnianie zależy od pH (np. leków z grupy aminosalicylanów).

Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz neomycyna mogą powodować zmniejszenie działania laktulozy w okrężnicy.

Laktuloza nasila działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych (np. acenokumarol, fenprokumon).

Laktuloza, zwłaszcza stosowana długotrwale i/lub w dużych dawkach, może powodować zmniejszenie stężenia potasu we krwi, co może nasilać działanie glikozydów nasercowych.

Stosowanie preparatu z lekami powodującymi zmniejszenie stężenia potasu we krwi (np. leki moczopędne, kortykosteroidy, amfoterycyna B) oraz z preparatami zawierającymi korzeń lukrecji może nasilać utratę potasu i zwiększać ryzyko hipokaliemii.

Podczas równoległego stosowania laktulozy z droperidolem, zwiększa się ryzyko wywołania wystąpienia hipokalemii i hipomagnezemii oraz ryzyko działania kardiotoksycznego (wydłużenie odcinka QT, arytmia komorowa typu torsades de pointes i zatrzymanie akcji serca).

Jak każdy lek, również Lactulosum Amara może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często może wystąpic biegunka.

Często mogą wystąpić: wzdęcia, bóle brzucha, nudności i wymioty.

Niebyt czesto moga wystąpić zaburzenia elektroliowe, jako nastepstwo biegunki.