Carvedilol Orion - tabletki powlekane

Nadciśnienie tętnicze samoistne. Początkowo 12,5 mg 1 ×/d przez 2 dni, następnie 25 mg 1 ×/d. W razie konieczności dawkę można zwiększać stopniowo w odstępach co najmniej 2 tyg. Maks. dawka pojedyncza wynosi 25 mg, maks. dawka dobowa – 50 mg. U osób w podeszłym wieku początkowo 12,5 mg 1 ×/d, w razie potrzeby dawkę zwiększać stopniowo w odstępach co najmniej 2 tyg. Lek można stosować w monoterapii lub leczeniu skojarzonym.
Przewlekła, stabilna dławica piersiowa. Początkowo 12,5 mg 2 ×/d przez 2 dni, następnie 25 mg 2 ×/d. W razie konieczności dawkę można zwiększać stopniowo w odstępach co najmniej 2 tyg. do dawki maks. 100 mg/d w 2 daw. podz. U osób w podeszłym wieku dawka maks. 25 mg 2 ×/d.
Leczenie wspomagające przewlekłej, stabilnej niewydolności serca o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim. Stan kliniczny pacjenta powinien być stabilny (bez zmian w klasie NYHA, bez hospitalizacji z powodu niewydolności serca), a leczenie podstawowe musi być ustabilizowane w okresie co najmniej 4 tyg. przed rozpoczęciem stosowania leku. Dodatkowo pacjent powinien mieć zmniejszoną frakcję wyrzutową lewej komory, czynność serca powinna wynosić >50 uderzeń/min, a ciśnienie skurczowe >85 mm Hg. Początkowo 3,125 mg 2 ×/d przez 2 tyg. W przypadku dobrej tolerancji dawki początkowej, można ją podwajać w odstępach co najmniej 2 tyg. do największej dawki tolerowanej przez chorego. Zalecana dawka maks. wynosi 25 mg 2 ×/d u chorych <85 kg mc. oraz 50 mg 2 ×/d u chorych >85 kg mc., (z wyjątkiem niewydolności serca o ciężkim nasileniu). Zwiększenie dawki do 50 mg 2 ×/d należy przeprowadzać ostrożnie pod ścisłym nadzorem lekarskim. W przypadku przerwania leczenia na czas dłuższy niż 2 tyg. leczenie należy wznowić od dawki 3,125 mg 2 ×/d i stopniowo zwiększać dawkę, jak przy rozpoczynaniu leczenia.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, niewydolność serca klasy IV wg NYHA ze znaczną retencją płynów lub przeciążeniem serca, wymagająca podawania i.v. leków o działaniu inotropowym dodatnim, POChP z niedrożnością oskrzeli, klinicznie istotne zaburzenia czynności wątroby, astma oskrzelowa, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia u pacjentów bez wszczepionego stymulatora serca, ciężka bradykardia (<50 uderzeń/min), zespół chorego węzła zatokowego (w tym blok zatokowo-przedsionkowy), wstrząs kardiogenny, ciężkie niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe <85 mm Hg), dławica naczynioskurczowa (Prinzmetala), nieleczony guz chromochłonny nadnerczy, kwasica metaboliczna, ciężkie zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych, równoległe stosowanie i.v. werapamilu lub diltiazemu.

Podawać p.o., osobom dorosłym, niezależnie od posiłków, a w leczeniu niewydolności serca w trakcie posiłku. Lek należy odstawiać stopniowo. U osób z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby konieczne może być dostosowanie dawki.