Etopozyd Accord - koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji

Substancją czynną preparatu jest etopozyd, półsyntetyczna pochodna podofilotoksyny izolowanej z kłączy stopowca (Podophyllum). Stosowany jako lek przeciwnowotworowy. Uważa się, że główny mechanizm działania etopozydu polega na hamowaniu syntezy DNA poprzez wpływ na enzymy odpowiedzialne za strukturę DNA (etopozyd jest inhibitorem topoizomerazy II) oraz poprzez powodowanie uszkodzeń nici kwasu nukleinowego. W ten sposób etopozyd uniemożliwia rozpoczęcie procesu podziału komórki (mitozy). Działanie preparatu dotyczy szczególnie komórek szybko dzielących się, jakimi są komórki nowotworowe.

Preparat jest wskazany:

• w leczeniu pierwszego rzutu w skojarzeniu z innymi lekami nawracającego lub opornego na leczenie raka jądra u dorosłych

• w leczeniu skojarzonym drobnokomórkowego raka płuc u dorosłych

• w leczeniu skojarzonym chłoniaka Hodgkina, chłoniaków nieziarniczych i ostrej białaczki szpikowej u dorosłych i dzieci

• w leczeniu skojarzonym pierwszego i drugiego rzutu ciążowej choroby trofoblastycznej o dużym ryzyku u dorosłych

• w leczeniu skojarzonym nienabłonkowego raka jajnika u dorosłych

• w leczeniu nabłonkowego raka jajnika opornego na związki platyny u dorosłych.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie stosować równolegle szczepionki przeciwko żółtej febrze (żółtej gorączce) ani innych szczepionek zawierających żywe drobnoustroje (ryzyko wystąpienia uogólnionej choroby poszczepiennej mogącej doprowadzić do zgonu).

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzenie określonych badań kontrolnych.

Leczenie może być prowadzane wyłącznie pod nadzorem lekarza onkologa, posiadającego doświadczenie w stosowaniu chemioterapii przeciwnowotworowej.

Przed każdym podaniem preparatu konieczna jest kontrola morfologii krwi i stężenia hemoglobiny. Jeżeli wcześniej stosowana była radioterapia i/lub chemioterapia, konieczne jest zachowanie odpowiedniego odstępu czasowego, aby umożliwić normalizację czynności szpiku kostnego.

Stosowanie preparatu jest związane z ryzykiem hamowania czynności szpiku kostnego i wystąpienia neutropenii (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów]), małopłytkowości i niedokrwistości. Jeżeli liczba neutrofilów będzie mniejsza niż 1500/mm3 lub liczba płytek krwi mniejsza niż 100000/mm3 wymagane jest opóźnienie przyjęcia preparatu do czasu poprawy parametrów hematologicznych. Ciężka neutropenia i/lub małopłytkowość może wskazywać na konieczność zmniejszenia dawki leku w kolejnych cyklach. Ciężkie zahamowanie czynności szpiku może prowadzić do wystąpienia zakażeń, krwotoków a sporadycznie może prowadzić do śmierci.

Stosowanie etopozydu w skojarzeniu z chemioterapią może prowadzić do wystąpienia ostrej białaczki wtórnej. Całkowita skumulowana dawka etopozydu może zwiększać ryzyko jej wystąpienia.

W okresie leczenia mogą wystąpić nasilone reakcje nadwrażliwości, w tym stanowiące zagrożenie życia reakcje anafilaktyczne, z objawami takimi jak: dreszcze, gorączka, częstoskurcz, skurcz oskrzeli, duszność i niedociśnienie tętnicze. Ciężkie reakcje nadwrażliwości wymagają specjalistycznego leczenia objawowego.

Preparat jest podawany w powolnym wlewie dożylnym trwającym 30–60 minut, ponieważ szybkie wstrzyknięcie dożylne może powodować niedociśnienie tętnicze.

Należy monitorować miejsce wkłucia, ponieważ wynaczynienie preparatu może spowodować odczyny miejscowe.

Należy zachować ostrożność u chorych z małym stężeniem albumin w osoczu; w tej grupie chorych ekspozycja na etopozyd może ulec zwiększeniu, co może skutkować nasileniem działań niepożądanych.

U chorych z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (w tym u chorych poddawanych dializom) konieczne jest dostosowanie dawkowania i monitorowanie parametrów hematologicznych.

Duże dawki etopozydu w skojarzeniu z napromienianiem całego ciała (w celu przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych) mogą prowadzić do wystąpienia ostrej niewydolności nerek, głównie u dzieci. Należy monitorować czynność nerek.

U chorych z zaburzeniami czynności wątroby istnieje ryzyko kumulacji etopozydu; należy monitorować czynność wątroby.

W okresie stosowania preparatu może wystąpić zespół rozpadu guza, zwłaszcza w przypadku dużych i szybko rosnących guzów oraz niewydolności nerek; należy zachować ostrożność i wdrożyć właściwą profilaktykę oraz monitorować stężenie kwasu moczowego we krwi.

Etopozyd ma działanie mutagenne, teratogenne i może spowodować nieodwracalną bezpłodność. Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny zachodzić w ciążę, a mężczyźni w wieku rozrodczym nie powinni starać się o poczęcie dziecka. Osoby w wieku rozrodczym (kobiety i mężczyźni) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu.

Mężczyźni, którzy w przyszłości zamierzają zostać ojcami, powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie możliwości zebrania i przechowywania nasienia pobranego przed rozpoczęciem leczenia.

Kobiety w ciąży nie powinny mieć kontaktu z preparatem (ani z innymi lekami cytotoksycznymi).

Dodatkowe informacje o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera alkohol benzylowy, który może powodować reakcje alergiczne, a w związku z ryzykiem kumulacji, może powodować kwasicę metaboliczną; nie może być stosowany u noworodków, a u małych dzieci nie dłużej niż przez tydzień (ryzyko zaburzeń oddychania oraz ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej);

• preparat zawiera alkohol etylowy (etanol), w ilości która może być szkodliwa dla chorych na chorobę alkoholową, z zaburzeniami czynności wątroby, chorych na padaczkę lub inne choroby ośrodkowego układu nerwowego (w tym choroby psychiczne), a także u kobiet w ciąży i dzieci; może wywierać wpływ na ośrodkowy układ nerwowy;

• preparat zawiera polisorbat 80, który podawany noworodkom powodował zaburzenia czynności wątroby i nerek, cholestazę, pogorszenie czynności płuc, małopłytkowość i wodobrzusze.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Etopozyd może powodować działania niepożądane, takie jak: senność, zmęczenie, przemijająca ślepota korowa, nudności i wymioty, nadwrażliwość z niedociśnieniem tętniczym, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Jeżeli wystąpią takie działania niepożądane, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji dożylnej. Preparat, po odpowiednim przygotowaniu i rozcieńczeniu może być podawany tylko przez kwalifikowany personel medyczny. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Leczenie może być prowadzane wyłącznie pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w stosowaniu chemioterapii.

Dorośli: 50–100 mg/m2 powierzchni ciała na dobę przez 5 kolejnych dni lub 100–120 mg/m2 powierzchni ciała na dobę w 1., 3. i 5. dniu; cykle leczenia są powtarzane 3–4 tygodnie.

Lekarz dostosuje dawkowanie uwzględniając mielosupresyjne działanie innych leków stosowanych w skojarzeniu z etopozydem oraz efekty wcześniejszej radioterapii lub chemioterapii, a także w zależności od zmian liczby neutrofilów i płytek krwi podczas leczenia. Modyfikacja dawkowania jest także niezbędna w przypadku wystąpienia gorączki, zakażenia, ciężkiej toksyczności i/lub zmniejszenia klirensu kreatyniny.

Dzieci:

W leczeniu chłoniaka Hodgkina, chłoniaków nieziarniczych i ostrej białaczki szpikowej: 75–150 mg/m2 powierzchni ciała na dobę przez 2–5 dni, w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi.

Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego w preparacie należy uwzględnić ograniczenia jego stosowania u dzieci.

Szczególne grupy chorych:

Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u osób w podeszłym wieku (po 65. roku życia).

U osób z zaburzeniami czynności nerek lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od parametrów czynności nerek (oznaczenie klirensu kreatyniny).

Sposób podawania:

Po przygotowaniu i rozcieńczeniu roztwór podawany jest w powolnym wlewie dożylnym trwającym 30–60 minut. Zaczerwienie twarzy świadczy o zbyt szybkim podawaniu wlewu.

Podczas przygotowania roztworu konieczne jest przestrzeganie zasad dotyczących postępowania z substancjami toksycznymi. W razie przypadkowego kontaktu preparatu ze skórą lub błonami śluzowymi należy miejsce kontaktu natychmiast umyć wodą z mydłem i przepłukać wodą.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Etopozyd ma działanie mutagenne, teratogenne i może spowodować nieodwracalną bezpłodność. Kobiety w wieku rozrodczym nie powinny zachodzić w ciążę, a mężczyźni w wieku rozrodczym nie powinni starać się o poczęcie dziecka. Osoby w wieku rozrodczym (kobiety i mężczyźni) powinny skonsultować się z lekarzem w sprawie stosowania skutecznej metody zapobiegania ciąży w okresie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu.

Mężczyźni, którzy w przyszłości zamierzają zostać ojcami, powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie możliwości zebrania i przechowywania nasienia pobranego przed rozpoczęciem leczenia.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Leczenie skojarzone z cyklosporyną lub cisplatyną zmniejsza szybkość wydalania etopozydu i może nasilać jego działania niepożądane.

Równoległe stosowanie etopozydu i fenytoiny (lub innych leków przeciwpadaczkowych aktywujących enzymy wątrobowe) przyspiesza wydalanie etopozydu, co może wpływać na zmniejszenie skuteczności jego działania.

Fenylobutazon, salicylan sodu i kwas acetylosalicylowy mogą wypierać etopozyd z wiązań z białkami, co może skutkować nasileniem jego działań niepożądanych.

Pomiędzy etopozydem i stosowanymi równolegle lekami przeciwpadaczkowymi mogą wystąpić interakcje prowadzące do zmniejszenia kontroli napadów padaczkowych.

Równoległe stosowanie etopozydu i leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna, wymaga ścisłego monitorowania parametrów krzepnięcia krwi (współczynnika INR).

W okresie leczenia nie należy stosować szczepionki przeciwko żółtej febrze (żółtej gorączce) ani innych szczepionek zawierających żywe drobnoustroje (ryzyko wystąpienia uogólnionej choroby poszczepiennej mogącej doprowadzić do zgonu).

Równoległe stosowanie etopozydu i innych leków mielosupresyjnych może nasilać działanie hamujące czynność szpiku kostnego.

Odnotowano oporność krzyżową między antracyklinami i etopozydem.

Jak każdy lek, również Etopozyd Accord może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Nasilenie działań niepożądanych preparatu może być większe, jeżeli jest on podawany w skojarzeniu z innymi chemioterapeutykami.

Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku i zaburzenia hematologiczne, takie jak leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów]), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów]), niedokrwistość i małopłytkowość, nudności, wymioty, jadłowstręt, ból brzucha, zaparcia, łysienie, przebarwienia skóry, złe samopoczucie, zmęczenie, znużenie, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, działanie toksyczne na wątrobę.

Często: zakażenia, ostra białaczka, reakcje anafilaktyczne (dreszcze, zaczerwienienie twarzy, częstoskurcz, duszność, skurcz oskrzeli, niedociśnienie tętnicze, wstrząs anafilaktyczny), zawroty głowy, zaburzenia rytmu serca, zawał serca, niedociśnienie tętnicze na skutek zbyt szybkiego podania dożylnego, nadciśnienie tętnicze, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie przełyku, biegunka, świąd, wysypka, pokrzywka, objawy związane z przypadkowym wynaczynieniem (ból, obrzęk, martwica), zapalenie żyły.

Niezbyt często: zaburzenia czuciowo-ruchowe (objawy neuropatii obwodowej), krwotok.

Rzadko: przemijająca ślepota korowa, zapalenie nerwu wzrokowego, drgawki, napady padaczkowe, senność, zmęczenie, śródmiąższowe zapalenie płuc, zwłóknienie płuc, trudności z przełykaniem, zaburzenia smaku, ciężkie reakcje skórne, w tym martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, nawracające popromienne zapalenie skóry, gorączka.

Z nieznaną częstością: obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, zwiększenie stężenia kwasu moczowego (hiperurykemia) i zespół rozpadu guza, bezpłodność, ostra niewydolność nerek.

W rzadkich przypadkach reakcja nadwrażliwości może być wywołana alkoholem benzylowym (jeden ze składników preparatu).