HyQvia - roztwór do infuzji do podania s.c.

Leczenie substytucyjne pierwotnych zespołów niedoborów odporności z upośledzonym wytwarzaniem przeciwciał. Dawkowanie indywidualne. Chorzy nieleczeni dotychczas immunoglobulinami: dawka wymagana do osiągnięcia minimalnego stężenia 6 g/l wynosi 0,4–0,8 g/kg mc./mies.; odstęp pomiędzy dawkami wymagany do utrzymania stężenia stacjonarnego wynosi 2–4 tyg.; dawki podtrzymujące podaje się zwykle co 3–4 tyg.; stężenia minimalne należy mierzyć i oceniać w zależności od częstości występowania zakażeń i w razie konieczności dostosować dawkę. Chorzy leczeni wcześniej immunoglobuliną podawaną i.v.: lek podawać w tej samej dawce i z tą samą częstotliwością jak przy wcześniejszym leczeniu immunoglobuliną i.v.; w przypadku osób leczonych wcześniej w schemacie dawkowania 1 ×/3 tyg., po przeliczeniu dawki można wydłużyć odstęp między podaniami do 4 tyg. Chorzy leczeni wcześniej immunoglobuliną podawaną s.c.: lek podawać w tej samej dawce i z tą samą częstotliwością jak przy wcześniejszym leczeniu immunoglobuliną s.c., dawkę można dostosować i podawać co 3 lub 4 tyg.; pierwszy wlew należy wykonać tydzień po ostatnim podaniu uprzednio stosowanej immunoglobuliny.
Leczenie substytucyjne wtórnych niedoborów odporności u pacjentów, u których występują ciężkie lub nawracające zakażenia, w przypadku których leczenie przeciwdrobnoustrojowe okazało się nieskuteczne oraz z potwierdzonymi zaburzeniami wytwarzania swoistych przeciwciał (brak ≥2-krotnego zwiększenia miana swoistych IgG w odpowiedzi na szczepionkę polisacharydową i polipeptydową przeciwko pneumokokom) lub stężenie IgG w surowicy wynosi <4 g/l. Zwykle 0,2–0,4 g/kg mc. co 3–4 tyg.; w razie konieczności należy dostosować dawkę w celu uzyskania optymalnej ochrony przed zakażeniami. U pacjentów z utrzymującym się zakażeniem konieczne może być zwiększenie dawki, natomiast w przypadku braku zakażenia można rozważyć jej zmniejszenie.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, nadwrażliwość na immunoglobuliny ludzkie, w szczególności w bardzo rzadkich przypadkach niedoboru IgA, kiedy u pacjenta obecne są przeciwciała przeciw IgA, stwierdzona układowa nadwrażliwość na hialuronidazę lub rekombinowaną hialuronidazę ludzką. Nie podawać i.v. ani i.m.

Lek można stosować u dorosłych, młodzieży i dzieci (0–18 lat). Podawać s.c. w postaci wlewu, zwykle w środkową i górną część brzucha lub uda; w pierwszej kolejności podaje się całą zawartość fiolki z roztworem rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej, następnie, w ciągu 10 min od zakończenia infuzji należy podać obliczoną dawkę immunoglobuliny przez ten sam zestaw igłowy do podań s.c. Szczegółowe informacje dotyczące podawania – patrz: zarejestrowane materiały producenta.