Repatha - roztwór do wstrzykiwań

Uzupełniające dietę leczenie pierwotnej hipercholesterolemii (rodzinnej heterozygotycznej i nierodzinnej) lub mieszanej dyslipidemii u doroslych oraz heterozygotycznej postaci rodzinnej hipercholesterolemii u dzieci i młodzieży w wieku ≥10 lat: (1) w skojarzeniu ze statyną lub statyną i innymi hipolipemizującymi sposobami leczenia u pacjentów, u których nie jest możliwe osiągnięcie docelowego stężenia cholesterolu LDL po zastosowaniu statyny w maks. tolerowanej dawce; (2) w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami hipolipemizującymi u osób, u których statyny są źle tolerowane lub przeciwwskazane. Zmniejszenie ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego poprzez zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL, jako uzupełnienie skorygowania innych czynników ryzyka u dorosłych z rozpoznaną miażdżycową chorobą układu sercowo-naczyniowego (zawał serca, udar mózgu, choroba tętnic obwodowych): (1) w skojarzeniu ze statyną w maks. tolerowanej dawce i innymi hipolipemizującymi metodami leczenia lub bez nich; (2) w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi niż statyny hipolipemizującymi metodami leczenia w przypadku, gdy statyny są źle tolerowane lub przeciwwskazane. 140 mg co 2 tyg. lub 420 mg 1 ×/mies.
Leczenie skojarzone z innymi hipolipemizującymi metodami leczenia u dorosłych i młodzieży w wieku ≥10 lat z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną. Początkowo 420 mg 1 ×/mies. W przypadku niewystarczającej skuteczności po 12 tyg. dawkę można stopniowo zwiększyć do 420 mg co 2. tyg. U chorych, u których wykonywana jest afereza leczenie można rozpocząć od dawki 420 mg co 2 tyg., dopasowując schemat dawkowania do harmonogramu zabiegów aferezy.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Podawać s.c. w brzuch, udo lub górną część ramienia; miejsca wstrzyknięcia należy zmieniać. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć wtórne przyczyny hiperlipidemii lub mieszanej dyslipidemii (np. zespół nerczycowy, niedoczynność tarczycy). Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania u osób w podeszłym wieku oraz w przypadku zaburzeń czynności nerek lub łagodnych zaburzeń czynności wątroby.