Ibufen - czopki

Substancją czynną preparatu jest ibuprofen, niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) z grupy pochodnych kwasu propionowego. Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Ibuprofen przeciwdziała syntezie prostaglandyn, substancji odgrywających znaczącą rolę w rozwoju stanu zapalnego. Działanie ibuprofenu polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz (zarówno COX-1 jak i COX-2). Enzymy te biorą udział w reakcjach prowadzących do powstania prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Ibuprofen zmniejsza objawy odpowiedzi zapalnej (obrzęk, podwyższona temperatura, ból). Hamuje agregację płytek krwi (słabiej i krócej niż kwas acetylosalicylowy). Nie działa przeciwdrobnoustrojowo. Po zastosowaniu doodbytniczym ibuprofen jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany. Działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe ibuprofenu rozpoczyna się w ciągu 30 minut od przyjęcia preparatu. Ibuprofen i jego metabolity przenikają przez łożysko, a w niewielkich ilościach także do mleka kobiet karmiących piersią.

Preparat jest wskazany do stosowania w gorączce różnego pochodzenia (w tym w przebiegu zakażeń wirusowych oraz w przebiegu odczynu poszczepiennego).
Preparat w postaci czopków zalecany jest szczególnie w przypadkach, kiedy doustne podanie leku jest niemożliwe lub gdy występują wymioty.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest uczulenie na kwas acetylosalicylowy (potocznie nazywany niekiedy aspiryną) lub na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Uczulenie na powyższe leki może objawiać się w postaci napadu astmy, pokrzywki lub nieżytu błony śluzowej nosa.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób: ­
• z czynną lub przebytą chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, krwawieniem lub perforacją (2 lub więcej potwierdzonych epizodów owrzodzenia lub krwawienia), w tym związane ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) ­
• z ciężką niewydolnością nerek, wątroby lub serca ­(klasa IV wg NYHA)
• ze zwiększonym ryzykiem krwawienia (skaza krwotoczna) ­

oraz ­
u kobiet w III trymestrze ciąży.

Preparatu nie należy stosować u osób o masie ciała do 20 kg.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Stosowanie preparatu w najmniejszej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy okres zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Preparat jest przeznaczony do stosowania krótkotrwałego. Jeśli objawy nasilają się lub nie ustępują, należy skonsultować się z lekarzem.

U osób z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgowych, lekarz dokładnie rozważy stosunek korzyści z leczenia do ryzyka z nim związanego; u tych osób należy unikać stosowania preparatu w dużych dawkach (2400 mg na dobę).

Lekarz starannie rozważy stosunek korzyści z leczenia do ryzyka z nim związanego w przypadku konieczności długotrwałego leczenia osób, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), szczególnie jeśli wymagane są duże dawki preparatu (2400 mg na dobę).

Podczas stosowania preparatu u odwodnionych dzieci i młodzieży, istnieje ryzyko wystąpienia niewydolności nerek.

Preparat może maskować objawy zakażenia. Jeżeli podejrzewasz zakażenie skonsultuj się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zastosowanie odpowiedniego leczenia. Preparat nie działa przeciwdrobnoustrojowo.

Szczególną ostrożność należy zachować u osób:
• z toczniem rumieniowatym układowym oraz mieszaną chorobą tkanki łącznej (zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych)
• z chorobami odbytu lub odbytnicy
• z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, w tym przewlekłymi zapalnymi chorobami jelit takimi jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna (ryzyko zaostrzenia choroby)
• z nadciśnieniem tętniczym, z zaburzeniami czynności serca, także jeżeli występowały one w przeszłości (stosowanie NLPZ może powodować zatrzymanie płynów i obrzęki)
• z zaburzeniami czynności wątroby
• z zaburzeniami czynności nerek (ryzyko dalszego pogorszenia ich czynności; zaleca się monitorowanie czynności nerek)
• z zaburzeniami krzepnięcia krwi (preparat może wydłużać czas krwawienia)
• z czynną lub przebytą astmą oskrzelową oraz chorobami alergicznymi, polipami nosa, zapaleniem zatok, chronicznym nieżytem nosa (ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli powodującego trudności w oddychaniu i/lub obrzęku naczynioruchowego mogącego utrudniać oddychanie i stanowić zagrożenie życia; konieczne jest zapewnienie możliwości szybkiego dostępu do pomocy lekarskiej)
• stosujących równolegle inne leki
• z zaburzeniami czynności odbytu
• w podeszłym wieku (nasilone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych; należy zachować szczególną ostrożność i stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas).
Jeżeli podejrzewasz lub zdiagnozowano u Ciebie którykolwiek z powyższych stanów przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych wiąże się z ryzykiem wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą być przyczyną zgonu i niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi. Objawy te mogą wystąpić w każdym momencie leczenia, także u osób bez wcześniejszych zaburzeń czynności przewodu pokarmowego. Powikłania te są szczególnie niebezpieczne u osób w podeszłym wieku. Zawsze należy niezwłocznie poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach ze strony przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu). Jeżeli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu. W przypadku osób z chorobami przewodu pokarmowego stosowanie preparatu jest możliwe tylko pod nadzorem lekarskim. U tych chorych należy stosować najmniejsze skuteczne dawki. Duże dawki oraz podeszły wiek zwiększają ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego. Należy zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem, jeżeli równolegle przyjmowane są inne leki zwiększające ryzyko działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego, w tym choroby wrzodowej lub krwawienia (np. kortykosteroidy o działaniu ogólnym, leki przeciwzakrzepowe np. warfaryna, leki hamujące agregację płytek, w tym nawet małe dawki kwasu acetylosalicylowego [zwanego potocznie aspiryną], leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny). W powyższych przypadkach lekarz może niekiedy zalecić stosowanie leków osłonowych.

Szczególna ostrożność i ścisły nadzór lekarski jest wymagany w przypadku stosowania preparatu przez chorych z nadciśnieniem tętniczym, z zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i obrzękami, z chorobą niedokrwienną serca, z chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgowych oraz chorych z czynnikami ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego (cukrzyca, palenie tytoniu, hiperlipidemia). Jeżeli należysz do którejkolwiek z powyższych grup, przed zastosowaniem preparatu koniecznie skonsultuj się z lekarzem.

Długotrwałe stosowanie ibuprofenu w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Długotrwałe równoległe stosowanie ibuprofenu i innych leków przeciwbólowych zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek i ich niewydolności (nefropatia postanalgetyczna).

Jeżeli leki przeciwbólowe stosowane są długotrwale i/lub w dużych dawkach mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć większymi dawkami preparatu.

Długotrwałe stosowanie ibuprofenu wymaga regularnej kontroli czynności nerek, wątroby i układu krwiotwórczego.

Preparat, podobnie jak inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, może powodować wystąpienie ciężkich reakcji skórnych, niekiedy prowadzących do śmierci, takich jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, złuszczające zapalenie skóry. Reakcje te występują bardzo rzadko i najczęściej pojawiają się w 1. miesiącu stosowania preparatu. W razie wystąpienia pierwszych objawów zmian skórnych (wysypka, zmiany chorobowe błon śluzowych) lub jakichkolwiek objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Wyjątkowo, u chorych na ospę wietrzną stosowanie preparatu może spowodować ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry i tkanek miękkich. Zaleca się unikania stosowania preparatu u chorych na ospę wietrzną.

Jeżeli wystąpią zaburzenia widzenia (np. mroczki lub zaburzenia percepcji kolorów) należy przerwać stosowanie preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie preparatu może powodować zaburzenia płodności u kobiet i nie jest zalecane u kobiet, które planują ciążę. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu leczenia.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
W przypadku stosowania krótkotrwałego nie stwierdzono wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać czopków. Preparat należy stosować wyłącznie doodbytniczo. Zaleca się stosowanie czopków po wypróżnieniu. Przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i dzieci po 6. roku życia. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Zalecana dawka wynosi 20–30 mg/kg masy ciała na dobę w 3–4 dawkach podzielonych podawanych wg schematu, z zachowaniem co najmniej 6 godzinnej przerwy pomiędzy dawkami: Dzieci 6–9 lat (20–29 kg masy ciała): 1 czopek 3 razy na dobę co 8 godzin. Nie stosować więcej niż 3 czopki (600 mg) na dobę.
Dzieci 10–12 lat (30–39 kg masy ciała): 1 czopek 4 razy na dobę co 6 godzin. Nie stosować więcej niż 4 czopki (800 mg) na dobę.
Dzieci i młodzież po 12. roku życia (powyżej 40 kg masy ciała): 1–2 czopków 4 razy na dobę co 6 godzin. Nie stosować więcej niż 6 czopków (1200 mg) na dobę.

Osoby z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby przed zastosowaniem preparatu powinny skonsultować się z lekarzem; konieczne może być indywidualne dostosowanie dawkowania przez lekarza.

Preparat jest przeznaczony do stosowania doraźnego. Jeśli objawy nasilają się lub nie ustępują, a także jeżeli pojawią się nowe objawy należy skonsultować się z lekarzem. Bez konsultacji z lekarzem nie stosować dłużej niż 3 dni.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu (zobacz ostrzeżenia zawarte w akapicie „Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując preparat?”).

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u kobiet w III trymestrze ciąży z powodu ryzyka przedwczesnego zamknięcia u płodu przewodu tętniczego, zahamowania czynności skurczowej macicy oraz wystąpienia niewydolności nerek u matki i płodu. Nie należy stosować preparatu w I i II trymestrze ciąży. Stosowanie preparatu w I i II trymestrze ciąży jest dopuszczone tylko na wyraźne zlecenie lekarza w uzasadnionych przypadkach, gdy po rozważeniu stosunku oczekiwanych korzyści dla matki do możliwego ryzyka dla płodu uzna on stosowanie preparatu za absolutnie konieczne. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku.
Przed zastosowaniem preparatu w okresie karmienia piersią skonsultuj się z lekarzem. Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet karmiących piersią; niekiedy lekarz może zezwolić na krótkotrwałe stosowanie małych dawek preparatu w tym okresie.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Nie należy stosować preparatu z poniżej wymienionymi lekami: ­
• kwasem acetylosalicylowym lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, w tym inhibitorami COX-2, takimi jak np. celekoksyb, etorykoksyb (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego) ­
• kwasem acetylosalicylowym stosowanym w małych dawkach (75 mg na dobę) w celu hamowania agregacji płytek krwi (możliwe zmniejszenie przeciwagregacyjnego działania kwasu acetylosalicylowego)
• lekami moczopędnymi lub przeciwnadciśnieniowymi, w tym inhibitorami konwertazy angiotensyny lub antagonistami angiotensyny oraz beta-blokerami (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania; zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki; u osób z wcześniejszymi zaburzeniami czynności nerek ryzyko dalszego pogorszenia ich czynności; konieczne jest monitorowanie czynności nerek zwłaszcza u osób w podeszłym wieku oraz zapewnienie odpowiedniego nawodnienia organizmu) ­
• lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) oraz lekami hamującymi agregację płytek krwi (możliwe nasilenie ich działania; zwiększenie ryzyka krwotoku) ­
zydowudyną (wydłużenie czasu krwawienia) ­
• metotreksatem i litem (możliwe zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu i nasilenie ich działań toksycznych) ­
• kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego) ­
• cyklosporyną i takrolimusem (zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki) ­
• glikozydami nasercowymi np. digoksyną (ryzyko zwiększenia niewydolności serca i zwiększenia stężenie glikozydów nasercowych we krwi) ­
• antybiotykami z grupy chinolonów (ryzyko wystąpienia drgawek) ­
• aminoglikozydami (ryzyko pogorszenia czynności nerek i zwiększenia stężenia aminoglikozydów we krwi) ­
• lekami przeciwcukrzycowymi pochodnymi sulfonylomocznika (ryzyko hipoglikemii; zaleca się regularna kontrolę stężenia glukozy we krwi) ­
• probenecydem (zmniejszenie wydalania leków z grupy NLPZ) ­
• inhibitorami CYP2C9 (możliwe zwiększenie narażenia na ibuprofen, zalecane zmniejszenie dawki ibuprofenu przez lekarza, szczególnie w przypadku podawania go z worykonazolem lub flukonazolem).

Jak każdy lek, również Ibufen czopki może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Często: ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, dolegliwości żołądkowe i wymioty, zwiększenie aktywności ALT i GGTP oraz zmienione parametry wskaźników wątrobowych po zastosowaniu paracetamolu, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.

Niezbyt często: ból głowy, zawroty głowy, wzdęcia, zaparcia, wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego (z objawami w postaci smolistych stolców i krwawych wymiotów, w niektórych przepadkach zakończonych zgonem; szczególnie narażone są osoby w podeszłym wieku), wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego i Crohna, wysypki różnego rodzaju, w tym świąd i pokrzywka, zwiększenie aktywności AST, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej, fosfokinazy kreatynowej i kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczby płytek krwi.

Rzadko: bezsenność, zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka, obrzęk.

Bardzo rzadko: zaburzenia układu krwiotwórczego (agranulocytoza, niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, neutropenia, pancytopenia i małopłytkowość; pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, nieuzasadnione krwawienia i siniaki oraz krwawienie z nosa), reakcje nadwrażliwości (niespecyficzne reakcje alergiczne, anafilaksja), ciężkie reakcje nadwrażliwości (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub ciężki wstrząs; ich objawami mogą być: obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie), splątanie, depresja, omamy, parestezje, zapalenie nerwu wzrokowego i senność, pobudzenie, drażliwość, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, obrzęki, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, reaktywność układu oddechowego, w tym: astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność, nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka, powiększona wątroba (po przedawkowaniu paracetamol może powodować ostrą niewydolność wątroby, niewydolność wątroby, martwicę wątroby i uszkodzenie wątroby), nadmierna potliwość, plamica i nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, reakcje pęcherzowe, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona i martwica toksyczna-rozpływna naskórka, nefrotoksyczność (w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek, dyzuria, zmniejszenie ilości moczu, martwica brodawek nerkowych, podwyższone stężenie mocznika w surowicy, zwiększone stężenie sodu w osoczu), zmęczenie, złe samopoczucie.

Z nieznaną częstością: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP).

U osób z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas stosowania ibuprofenu odnotowano pojedyncze przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, którego objawami są sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja.
Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.
W pojedynczych przypadkach opisywano: reakcje psychotyczne i szumy uszne.