Naraya Plus - tabletki powlekane

Antykoncepcja doustna. P.o., o stałej porze. 1 tabl./d przez kolejnych 28 dni, wg kolejności wskazanej na opakowaniu; krwawienie z odstawienia zaczyna się 2–3 dni po rozpoczęciu stosowania tabletek placebo (ostatni rząd tabletek). Przyjmowanie tabletek z następnego opakowania należy rozpocząć następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki z poprzedniego opakowania, nawet jeśli krwawienie z odstawienia jeszcze trwa. Szczegółowe informacje dotyczące podawania i modyfikacji dawkowania – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Decyzję o przepisaniu preparatu należy podjąć na podstawie indywidualnej oceny czynników ryzyka u pacjentki, zwłaszcza ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym związanej z przyjmowaniem preparatu, w odniesieniu do innych złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, występująca w przeszłości lub obecnie ciężka choroba wątroby do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby, ciężka niewydolność lub ostre zaburzenie czynności nerek, nowotwór wątroby obecnie lub w wywiadzie (łagodny albo złośliwy), rozpoznane lub podejrzewane nowotwory złośliwe (np. narządów rodnych albo piersi) zależne od wpływu hormonów płciowych, krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie, ciąża, równoległe stosowanie preparatów zawierających ombitaswir/parytaprewir/rytonawir oraz dazabuwir lub preparatów zawierających glekaprewir/pibrentaswir. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa lub ryzyko jej wystąpienia: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa czynna (leczona lekami przeciwzakrzepowymi) lub przebyta (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), znana dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. oporność na aktywowane białko C [APC], niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S), rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem, duże ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej z powodu występowania licznych czynników ryzyka. Tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub ryzyko ich wystąpienia: tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe czynne (np. zawał serca) lub objawy prodromalne (np. dławica piersiowa), choroby naczyń mózgowych (czynny lub przebyty udar albo objawy prodromalne w wywiadzie [np. przemijający napad niedokrwienny]), stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (np. hiperhomocysteinemia, obecność przeciwciał antyfosfolipidowych [przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy]), migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie, duże ryzyko zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic z powodu występowania licznych lub jednego z poważnych czynników ryzyka (tj. cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi, ciężkie nadciśnienie tętnicze, ciężka dyslipoproteinemia).