Glimepiryd należy do grupy doustnych leków przeciwcukrzycowych, pochodnych sulfonylomocznika. Mechanizm działania polega na stymulowaniu wydzielania insuliny z komórek beta wysp Langerhansa trzustki, pod warunkiem zachowania choćby częściowej czynności wydzielniczej tych komórek. Ponadto glimepiryd wykazuje dodatkowe, pozatrzustkowe działanie leku, prowadzące do zwiększenia obwodowego zużycia glukozy. Glimepiryd zmniejsza również agregację płytek (w badaniach in vitro), hamuje tworzenie blaszek miażdżycowych.
Wskazaniem do stosowania glimepirydu jest cukrzyca typu 2, gdy leczenie niefarmakologiczne (dieta, wysiłek fizyczny, zmniejszenie masy ciała) nie zapewnia pożądanego wyrównania glikemii (stężenia glukozy we krwi).
Modyfikacja trybu życia musi być zachowana również w trakcie leczenia glimepirydem. Obejmuje ona m.in. dietę cukrzycową, w tym unikanie spożywania alkoholu, systematyczny wysiłek fizyczny i zmniejszenie masy ciała. Niekiedy glimepiryd stosuje się w skojarzeniu z innymi lekami, np. metforminą czy insuliną.
Po podaniu doustnym lek wchłania się całkowicie, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 2,5 godzinach. 99% leku znajdującego się we krwi wiąże się z białkami osocza. Okres półtrwania wynosi 5–8 godzin. Metabolizowany jest głównie w wątrobie, wydalany w 35% z kałem, w 58% z moczem.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł