Klomifen (opis profesjonalny)

Działanie - Klomifen

Mechanizm działania
Syntetyczny związek wywierający bezpośrednie działanie na podwzgórze, wybiórczo zapobiegając wiązaniu się estradiolu z receptorami w podwzgórzu. Przez sprzężenie zwrotne prowadzi do zwiększonego wydzielania hormonów gonadotropowych, zwłaszcza lutropiny, co w efekcie w znacznej części przypadków wywołuje owulację. Wykazuje słabe działanie estrogenne, w dużych dawkach natomiast przeciwestrogenowe.

Farmakokinetyka
Dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego, wydalanie odbywa się powoli, przede wszystkim z kałem. W ciągu 5 dni wydala się 50% dawki podanej p.o., 42% z kałem, 8% z moczem. Lek jest wykrywalny w kale przez 6 tyg.

Wskazania do stosowania - Klomifen

Leczenie niepłodności
Leczenie niepłodności u kobiet spowodowanej brakiem owulacji.

Przeciwwskazania stosowania - Klomifen

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciąża, choroby lub zaburzenia czynności wątroby, torbiele jajników (z wyjątkiem zespołu wielotorbielowatych jajników), pierwotna niedoczynność przysadki, zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy, krwawienia z macicy o nieustalonej przyczynie, zaburzenia widzenia (występujące od dawna lub ostatnio), nowotwory hormonozależne.

Test czynności wątroby
Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się przeprowadzenie testu czynności wątroby.

Hiperprolaktynemia
W przypadku hiperprolaktynemii zalecane są inne metody leczenia.

Pierwotna niewydolność jajników lub przysadki, wczesna menopauza
Leczenie nie jest skuteczne u pacjentek z pierwotną niewydolnością jajników lub przysadki oraz w przypadkach wczesnej menopauzy z wysokimi stężeniami FSH we krwi.

Brak owulacji związany z małą masą ciała
Nie stosować w leczeniu I rzutu braku owulacji związanego z małą masą ciała.

Przygotowanie do stosowania preparatu
Terapię powinno poprzedzić dokładne badanie ginekologiczne; należy wykluczyć inne możliwe przyczyny niepłodności.

Kontrola przebiegu leczenia
W trakcie leczenia należy również za pomocą USG kontrolować wielkość jajników. W przypadku powiększenia lub zmian torbielowatych jajników leczenie należy przerwać do ustąpienia zmian, następnie zaleca się zmniejszenie dawki lub skrócenie czasu leczenia.

Zaburzenia widzenia
W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia lek odstawić i przeprowadzić badania okulistyczne.

Zespół hiperstymulacji jajników
W trakcie leczenia może wystąpić zespół hiperstymulacji jajników, z takimi objawami jak: wysięk w osierdziu, obrzęk tkanki podskórnej, wysięk w opłucnej, zespół ostrego brzucha, niewydolność nerek, obrzęk płuc, krwotok z jajników, zakrzepica żył głębokich, skręt jajnika, ostra niewydolność oddechowa; jeśli dojdzie do zapłodnienia może nastąpić gwałtowne pogorszenie stanu pacjentki i rozwój ciężkiej postaci zespołu hiperstymulacji jajników.

Ciąża mnoga, ciąża ektopowa
W przypadku zapłodnienia po leczeniu klomifenem istnieje zwiększone ryzyko ciąży mnogiej oraz ciąży ektopowej; możliwe jest jednoczesne wystąpienie ciąży wewnątrzmacicznej i pozamacicznej.

Mięśniaki macicy
U pacjentek z mięśniakami macicy zachować ostrożność ze względu na możliwość powiększania się mięśniaków.

Przewlekłe stosowanie
Przewlekłe stosowanie klomifenu może zwiększać ryzyko raka jajnika; nie przekraczać zalecanej długości leczenia.

Progesteron
Po zapłodnieniu zaleca się stosowanie profilaktycznego leczenia progesteronem.

Dodatkowe składniki preparatu
Ze względu na zawartość laktozy nie stosować u osób z dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Interakcje - Klomifen

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z innymi lekami.

Działania niepożądane - Klomifen

W badaniach klinicznych zgłaszano działania niepożądane zależne od dawki. Częstość ich występowania jest większa w przypadku stosowania dużych dawek lub dłuższych okresów leczenia.

Często: bóle i zawroty głowy, zmęczenie, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, plamki, migotanie, mroczki iskrzące) – w niektórych przypadkach nieodwracalne, szczególnie po stosowaniu dużych dawek lub w przypadku przedłużonego leczenia, bóle piersi, brzucha, podbrzusza, zaburzenia miesiączkowania, nieprawidłowe krwawienia z macicy, powiększenie jajników, zaostrzony ból owulacyjny, naczynioruchowe uderzenia gorąca (ustępujące po zakończeniu leczenia), napadowe zaczerwienienie twarzy.

Niezbyt często: zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała, zwiększony apetyt, napięcie, depresja, bezsenność, wysypka, pokrzywka, alergiczne zapalenie skóry, częste oddawanie moczu, suchość pochwy.

Rzadko: wyczerpanie, zawroty głowy, zaćma, zapalenie nerwu wzrokowego, zaparcia, biegunki, zespół ostrego brzucha.

Bardzo rzadko: przejściowe wypadanie włosów.

Z nieznaną częstością: reakcje psychotyczne (w tym psychozy paranoidalne), omdlenia, incydenty naczyniowo-mózgowe, zakrzepica żył i zatok mózgu, zaburzenia neurologiczne, dezorientacja, zaburzenia mowy, żółtaczka, zastój żółci, reakcje alergiczne, rumień wielopostaciowy, wybroczyny, obrzęki naczynioruchowe, zespół hiperstymulacji jajników, wystąpienie lub nawrót endometriozy, drgawki. Opisano pojedyncze przypadki nowotworów hormonozależnych.

Przedawkowanie
Objawy przedawkowania: nudności, wymioty, naczynioruchowe uderzenia gorąca, napadowe zaczerwienienie twarzy, zaburzenia widzenia (pogorzenie ostrości widzenia, mroczki iskrzące), powiększenie jajników z bólem brzucha lub podbrzusza; leczenie podtrzymujące.

Ciąża i laktacja - Klomifen

Kategoria X. Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży. Przed każdym kolejnym cyklem leczenia pacjentka powinna wykonać test ciążowy.

Lek jest wydzielany do mleka kobiecego; może być stosowany w okresie karmienia piersią po starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka. Może hamować laktację.

Dawkowanie - Klomifen

Leczenie niepłodności u kobiet, spowodowanej brakiem owulacji. P.o. Indywidualnie. Czas leczenia i dawkowanie zależą od reaktywności jajników. Podczas leczenia kontrolować wystąpienie jajeczkowania badaniami klinicznymi i laboratoryjnymi. W krwawieniach cyklicznych leczenie rozpocząć w 5. dniu cyklu (lub w 3. dniu w przypadku wczesnej owulacji [faza folikularna trwająca <12 dni]), w przypadku braku miesiączek leczenie rozpocząć w dowolnym dniu. Stosować 50 mg/d przez 5 dni, owulacja powinna wystąpić między 11. a 15. dniem cyklu. W razie niepowodzenia leczenia podawać 100 mg/d przez 5 dni, zaczynając od 5. dnia kolejnego cyklu. W razie potrzeby w 3. mies. można powtórzyć dawkowanie z 2. mies. W razie dalszego braku owulacji po 3 mies. przerwy leczenie można powtórzyć. Jeśli to możliwe, całkowita dawka w jednym cyklu nie powinna przekroczyć 750 mg. W przypadku braku reakcji ze strony jajników odstąpić od dalszego leczenia klomifenem.
W zespole wielotorbielowatych jajników dawka początkowa wynosi 25 mg/d. W przypadku wtórnego braku miesiączki po stosowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych 50 mg/d; zwykle skuteczne jest leczenie trwające 5 dni już w 1. cyklu leczenia.

Uwagi dla Klomifen

Podczas leczenia lub krótko po jego zakończeniu mogą występować zaburzenia widzenia, które upośledzają zdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych, szczególnie przy zmiennym oświetleniu.

Preparaty na rynku polskim zawierające klomifen

Clostilbegyt (tabletki)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta