Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna (opis profesjonalny)

Działanie - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Mechanizm działania
Wieloważna szczepionka zawierająca wielocukry otoczkowe 10 serotypów Streptococcus pneumoniae (1, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19F, 23F) skoniugowane w zależności od serotypu z białkiem nośnikowym D, toksoidem błoniczym lub tężcowym, adsorbowane na fosforanie glinu. Podanie szczepionki prowadzi do wytwarzania przeciwciał przeciw wszystkim zawartym w niej serotypom bakterii, powodujących 56–90% przypadków inwazyjnego zakażenia pneumokokowego u dzieci do 5. rż. mieszkających w Europie. Szacuje się, że S. pneumoniae wywołuje ok. 30–50% przypadków zapalenia płuc. Zakażenia bakteryjne, w tym zakażenia S. pneumoniae, mogą być przyczyną 60–70% epizodów klinicznych ostrego zapalenia ucha środkowego.

Wskazania do stosowania - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Czynne uodpornianie przeciwko chorobie inwazyjnej, zapaleniu płuc oraz ostremu zapaleniu ucha środkowego wywołanemu przez S. pneumoniae o serotypach zawartych w szczepionce i serotyp 19A, u niemowląt i dzieci od ukończenia 6. tż. do ukończenia 5 rż.

Przeciwwskazania stosowania - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub którekolwiek białko nośnikowe. Nie stosować w ostrych chorobach przebiegających z gorączką (szczepienie odroczyć).

Droga podania
Nie podawać donaczyniowo lub śródskórnie; brak danych dotyczących podania i.m.

Zaburzenia krzepnięcia
Stosować ostrożnie w przypadku małopłytkowości i innych zaburzeń krzepnięcia stanowiących przeciwwskazanie do podawania i.m.

Reakcja anafilaktyczna
Podobnie jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych w postaci wstrzyknięć, należy zapewnić możliwość właściwego natychmiastowego leczenia i odpowiednią opiekę medyczną na wypadek wystąpienia rzadkich przypadków reakcji anafilaktycznej po podaniu szczepionki.

Omdlenie
U dzieci od 2. rż., po podaniu lub nawet przed podaniem każdej szczepionki, może wystąpić omdlenie jako reakcja psychogenna na ukłucie igłą; należy zachować odpowiednie procedury, aby uniknąć urazów podczas omdleń.

Bezdech
W razie stosowania szczepienia podstawowego u bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych ≤28. tyg. ciąży), szczególnie z cechami niedojrzałości układu oddechowego, należy wziąć pod uwagę niebezpieczeństwo wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48–72 h po podaniu szczepionki.

Uwagi
Szczepionka nie zapobiega chorobom wywołanym przez inne serotypy S. pneumoniae niż te, które są zawarte w szczepionce (za wyjątkiem reagującego krzyżowo serotypu 19A), ani nie chroni przed innymi mikroorganizmami powodującymi choroby inwazyjne lub zapalenie ucha środkowego, ponadto odpowiedź immunologiczna w stosunku do poszczególnych typów serologicznych antygenów może być nasilona w różnym stopniu.

Zaburzenia odporności
U dzieci z zaburzeniami odporności wynikającymi ze stosowania leków immunosupresyjnych, wad genetycznych, zakażenia wirusem HIV lub z innych przyczyn, odpowiedź immunologiczna na szczepienie może być zmniejszona.

Osoby z grupy dużego ryzyka inwazyjnej choroby pneumokokowej
Brak danych na temat bezpieczeństwa stosowania i immunogenności szczepionki w przypadku dzieci z grup dużego ryzyka inwazyjnej choroby pneumokokowej, np. dzieci z niedokrwistością sierpowatokrwinkową, wrodzonym lub nabytym zaburzeniem czynności śledziony, z zakażeniem HIV, chorobą nowotworową, zespołem nerczycowym; szczepienie w grupach wysokiego ryzyka należy rozważać indywidualnie.

Szczepionka polisacharydowa
Podawanie szczepionki skoniugowanej nie zastępuje podania szczepionki polisacharydowej u dzieci po 24. mż. z grupy zwiększonego ryzyka zachorowania na chorobę inwazyjną wywołaną przez S. pneumoniae i należy ją podać, jeżeli istnieją odpowiednie wskazania. Między podaniem szczepionki skoniugowanej i polisacharydowej należy zachować odstęp co najmniej 8 tyg.

Leki przeciwgorączkowe
Profilaktyczne podawanie leków przeciwgorączkowych zalecane jest u dzieci otrzymujących szczepionkę zawierającą pełnokomórkowy komponent krztuścowy, u dzieci z zespołami drgawkowymi lub obserwowanymi wcześniej drgawkami gorączkowymi.

Interakcje - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Inne szczepionki
Szczepionkę można stosować równocześnie z innymi mono- i poliwalentnymi (w tym: DTPa-HBV-IPV/Hib i DTPw-HBV/Hib) szczepionkami: szczepionką przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (acelularną lub pełnokomórkową), WZW typu B, inaktywowaną szczepionką przeciw polio, szczepionką przeciw Hib, szczepionką przeciw odrze, śwince i różyczce, szczepionką przeciw ospie wietrznej, skoniugowaną szczepionką przeciw meningokokom typu C (skoniugowaną z CRM197 i TT), skoniugowaną szczepionką przeciw meningokokom 6 typu A, C, W-135 i Y (koniugat TT), doustną szczepionką przeciw polio, doustną szczepionką przeciw rotawirusom. Szczepionki w postaci wstrzyknięć należy podawać w różne miejsca. Jednoczesne podanie szczepionek nie zmienia odpowiedzi immunologicznej ani profilu bezpieczeństwa, z wyjątkiem odpowiedzi w odniesieniu do wirusa polio 2, gdzie wyniki badań są rozbieżne, a znaczenie tej obserwacji niejasne. W przypadku jednoczego podawania skoniugowanej szczepionki przeciw meningokokom typu A, C, W-135 i Y (koniugat TT) i dawki uzupełniającej szczepionki Synflorix w 2. rż. dzieciom, które otrzymały 3 dawki szczepionki Synflorix jako szczepienie pierwotne, stwierdzano niższe średnie geometryczne stężeń i średnie geometryczne mian przeciwciał w teście opsonofagocytozy dla jednego serotypu pneumokokowego (18C). Obserwowano wzmocnienie odpowiedzi na skoniugowany Hib-TT, antygen błoniczy i antygen tężcowy.

Leki immunosupresyjne
U chorych otrzymujących leki immunosupresyjne może się nie pojawić prawidłowa odpowiedź immunologiczna na szczepionkę.

Działania niepożądane - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Bardzo często: senność, utrata łaknienia, ból, rumień, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, gorączka ≥38°C u dzieci <24. mż. (mierzona w odbytnicy), drażliwość.

Często: stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia, gorączka (mierzona w odbytnicy) >39°C u dzieci <24. mż. lub ≥38°C u dzieci 24. mż.–5. rż.

Niezbyt często: bezdech u bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych ≤28. tyg. ciąży), wymioty, biegunka, krwiak, krwawienie i guzek w miejscu podania, gorączka (mierzona w odbytnicy) >40°C u dzieci <24. mż. lub >39°C u dzieci 24. mż.–5. rż., nietypowy płacz.

Rzadko: drgawki, w tym drgawki gorączkowe, wysypka, pokrzywka, reakcje alergiczne (np. alergiczne zapalenie skóry, AZS, wyprysk), epizod hipotoniczno-hiporeaktywny.

Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy, choroba Kawasakiego, anafilaksja.

Ciąża i laktacja - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Szczepionka nie jest przeznaczona do stosowania u osób dorosłych.

Dawkowanie - Szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

I.m., najlepiej w przednioboczną powierzchnię uda u niemowląt lub mięsień naramienny u młodszych dzieci.

Niemowlęta od ukończenia 6. tż. do 6. mż. 3 dawki 0,5 ml w odstępach co najmniej 1 mies. (1. dawka może być podana w wieku 6 tyg.), następnie dawka uzupełniająca w 12.–15. mż., zachowując odstęp co najmniej 6 mies. od ostatniej dawki szczepienia pierwotnego (najlepiej w 12.–15. mż); alternatywnie, u niemowląt urodzonych o czasie, można podawać w ramach programu szczepień 2 dawki w odstępie 2 mies. (1. dawka może być podana w wieku 2 mies.), następnie dawka uzupełniająca po co najmniej 6 mies. od ostatniej dawki szczepienia pierwotnego.

U wcześniaków urodzonych co najmniej po 27. tyg. ciąży 1. dawka w wieku 2 mies., kolejne 2 dawki w odstępie co najmniej 1 mies., dawka uzupełniająca po co najmniej 6 mies. od ostatniej dawki szczepienia pierwotnego.

Nieszczepione wcześniej niemowlęta 7.–11. mż. 2 dawki 0,5 ml w odstępach co najmniej 1 mies., następnie 3. dawka w 2. rż., zachowując odstęp co najmniej 2 mies. od ostatniej dawki szczepienia pierwotnego.

Nieszczepione wcześniej dzieci 12. mż.–5. rż. 2 dawki 0,5 ml w odstępie co najmniej 2 mies.

Brak danych dotyczących stosowania u dzieci po 5. rż. Schemat szczepienia powinien być zgodny z lokalnymi zaleceniami. Zaleca się, aby pacjenci, którzy jako 1. dawkę otrzymali szczepionkę Synflorix, zostali poddani pełnemu cyklowi szczepienia tą samą szczepionką.

Przeczytaj też artykuły

Preparaty na rynku polskim zawierające szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 10-walentna

Synflorix (zawiesina do wstrzykiwań)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta