Stoperan - kapsułki twarde

Substancją czynną preparatu jest loperamid, syntetyczny opioid. Loperamid wiąże się z receptorami opioidowymi komórek ściany jelita hamując perystaltykę i wydłużając czas pasażu treści jelitowej. Loperamid zmniejsza utratę wody i elektrolitów oraz zmniejsza natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec). Działanie preparatu skutkuje zmniejszeniem częstości i liczby wypróżnień oraz poprawą konsystencji stolca. Początek działania przeciwbiegunkowego występuje w ciągu godziny po przyjęciu dawki 4 mg. Po podaniu doustnym loperamid dobrze się wchłania, lecz praktycznie w całości wychwytywany jest przez wątrobę, gdzie jest metabolizowany, a następnie wydalany z żółcią.

Preparat jest wskazany w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki.
Przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i dzieci po 6. roku życia.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Nie należy stosować preparatu w stanach, w których należy unikać spowolnienia perystaltyki jelit z powodu ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, rozdęcia okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy. Jeżeli wystąpi zaparcie, wzdęcie brzucha lub niedrożność jelit należy niezwłocznie zaprzestać stosowania preparatu.

Nie należy stosować preparatu w stanach, takich jak:
• niedrożność jelit
• ostre wrzodziejące zapalenie jelita grubego
• ostry rzut krwotocznego zapalenia jelita grubego
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zwłaszcza związane ze stosowaniem antybiotyków
• bakteryjne zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy
• ostra czerwonka przebiegająca z obecnością krwi w kale i wysoką gorączką.

Nie należy stosować preparatu u dzieci do 6. roku życia.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Leczenie biegunki z zastosowaniem preparatu jest leczeniem wyłącznie objawowym.

Jeżeli w przebiegu biegunki występuje gorączka oraz krew w kale należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu; konieczne jest ustalenie przyczyny biegunki i podjęcie odpowiedniego leczenia przyczynowego.

Jeżeli objawy nie ustąpią lub nie ulegną poprawie w ciągu 48 godzin stosowania preparatu należy przerwać jego stosowanie i skonsultować się z lekarzem. Konieczne jest ustalenie przyczyny biegunki i podjęcie odpowiedniego leczenia.

U chorych z biegunką, zwłaszcza u dzieci, może dojść do szybko postępującej utraty płynów oraz elektrolitów; należy zadbać o odpowiednie nawodnienie chorego, uzupełnienie płynów i soli mineralnych.

U chorych na AIDS leczonych z powodu biegunki, należy przerwać stosowanie preparatu w przypadku wystąpienia pierwszych objawów wzdęcia brzucha; sporadycznie, w tej grupie chorych, może dojść do wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy.

Chorzy, u których stwierdzono lub podejrzewa się zaburzenia czynności wątroby, przed zastosowaniem preparatu powinni skonsultować się z lekarzem; lekarz zaleci zachowanie odpowiednich środków ostrożności. Zaburzenia czynności wątroby mogą prowadzić do wystąpienia toksycznego działania preparatu na ośrodkowy układ nerwowy.

Jeżeli wystąpi zaparcie, wzdęcie lub jakiekolwiek podejrzenie niedrożności jelit należy niezwłocznie zaprzestać stosowania preparatu.

W wyniku przedawkowania, istnieje wyzyko wystąpienia zdarzeń kardiologicznych (w tym wydłużenia odstępu QT oraz czasu trwania zespołu QRS i zaburzenia rytmu typu torsade de pointes), w niektórych przypadkach prowadzące do zgonu. Przedawkowanie może również prowadzić do ujawnienia istniejącego zespołu Brugadów (rzadko choroba genetyczna serca). Nie należy przekraczać zalecanej dawki i/lub zalecanego czasu trwania leczenia.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Należy wziąć pod uwagę fakt, że w okresie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, zmęczenie lub senność. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać kapsułek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Biegunka może ustąpić już po zastosowaniu pojedynczej dawki; w takiej sytuacji nie należy dłużej stosować preparatu.

Dorośli i dzieci po 12. roku życia:
-ostra biegunka: początkowo 4 mg, a następnie 2 mg po każdym kolejnym wolnym stolcu; nie stosować dawki większej niż 16 mg na dobę;
-przewlekła biegunka: początkowo 2 mg 2 razy na dobę, następnie dawkę można zwiększyć do 8–12 mg na dobę.

U dzieci dawkę należy dostosować do masy ciała i nie przekraczać dawki 6 mg/20 kg masy ciała na dobę.
Dzieci 9.–12. roku życia:
-biegunka ostra lub przewlekła: 2 mg po każdym luźnym wypróżnieniu; nie stosować dawki większej niż 6 mg na dobę.
Dzieci 6.–8. roku życia:
-biegunka ostra: 2 mg po każdym luźnym wypróżnieniu; nie stosować dawki większej niż 6 mg na dobę;
-biegunka przewlekła: 2 mg po każdym luźnym wypróżnieniu; nie stosować dawki większej niż 4 mg na dobę.

Nie należy stosować preparatu u dzieci do 6. roku życia.

U osób w podeszłym wieku ani u osób z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Chorzy z zaburzeniami czynności wątroby lub ich podejrzeniem, przed zastosowaniem preparatu powinni skonsultować się z lekarzem.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę przed zastosowaniem preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Preparatu nie należy stosować w I trymestrze ciąży, a stosowanie w II i III trymestrze ciąży może być dopuszczone jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza jest to bezwzględnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku!
Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Dotychczas nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji preparatu z innymi lekami. Po zastosowaniu preparatu z chinidyną (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca) lub z rytonawirem (lek stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV) stężenie loperamidu we krwi może ulec zwiększeniu; znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest znane.

Jak każdy lek, również Stoperan może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo rzadko: bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność, bóle brzucha, niedrożność jelit, wzdęcia, nudności, zaparcia, wymioty, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność i uczucie suchości w jamie ustnej.

Sporadycznie zatrzymanie moczu.

Bardzo rzadko: wysypka, pokrzywka, świąd, sporadycznie obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, w tym stanowiący bezpośrednie zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny oraz ciężkie reakcje skórne: wysypka pęcherzowa, zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy oraz martwica toksyczna rozpływna.