Mechanizm działania
Anagrelid zmniejsza wielkość i ploidię megakariocytów w pomitotycznej fazie dojrzewania. Powoduje zależne od dawki zmniejszenie liczby płytek krwi w nieznanym, swoistym gatunkowo dla ludzi mechanizmie działania; zakłada się, że anagrelid działa za pośrednictwem metabolitu powstającego w organizmie człowieka. Anagrelid nie wpływa istotnie na leukocyty i parametry krzepnięcia, natomiast w niewielkim stopniu wpływa erytrocyty. Podczas podawania dużych dawek nieterapeutycznych, anagrelid hamuje fosfodiesterazę cAMP oraz indukowaną przez ADP i kolagen agregację trombocytów. Lek działa inotropowododatnio.
Farmakokinetyka
Po podaniu p.o. dostępność biologiczna leku wynosi 70%; tmax oraz t1/2 w fazie eliminacji wynosi 1–2 h. Pokarm opóźnia wchłanianie leku, ale nie zmienia w znaczącym stopniu ekspozycji ogólnoustrojowej. Lek ulega intensywnemu metabolizmowi, głównie przy udziale enzymu CYP1A2, do co najmniej 4 substancji. Lek w ograniczonym stopniu hamuje aktywność CYP1A2. 75% podanej dawki ulega wydaleniu z moczem, a 10% z kałem. Ze względu na krótki t1/2 lek nie powinien ulegać kumulacji w organizmie podczas długotrwałego stosowania; po przerwaniu leczenia liczba płytek krwi powraca do stanu wyjściowego w ciągu 4–8 dni. U osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby ekspozycja na lek zwiększa się 8-krotnie.
Nadpłytkowość
Leczenie nadpłytkowości samoistnej. Decyzję o leczeniu należy podjąć indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od liczby płytek krwi, wieku, objawów klinicznych i danych z wywiadu, a także szybkości zwiększania się liczby płytek krwi po rozpoznaniu choroby oraz chorób współistniejących, czynników ryzyka zakrzepów i stosowanych leków.
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), umiarkowana lub ciężka niewydolność wątroby, choroby układu sercowo-naczyniowego stopnia 3. z ujemnym stosunkiem korzyści do ryzyka lub stopnia 4. (kryteria toksyczności South West Oncology Group).
Monitorowanie przebiegu leczenia
Należy uważnie kontrolować wyniki leczenia pacjenta (pełna morfologia krwi, badanie czynności wątroby i nerek). Podczas rozpoczynania leczenia należy co 1 tydz. kontrolować liczbę płytek krwi, do osiągnięcia optymalnej odpowiedzi na leczenie (powrotu liczby płytek krwi do wartości prawidłowych lub zmniejszenia ich liczby do <600000/µl albo o 50%); następnie liczbę płytek krwi kontrolować w regularnych odstępach czasu.
Zmiana stosowanych leków
W przypadku zmiany stosowanych leków, nowy lek (leki) należy wprowadzić przed ich odstawieniem.
Choroby serca
U osób ze stwierdzonymi lub podejrzewanymi chorobami serca, lek stosować ostrożnie i tylko, gdy korzyści z jego stosowania przewyższają ryzyko z nim związane. Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie należy badać stan i czynność układu sercowo-naczyniowego.
Dodatkowe składniki preparatu
Ze względu na zawartość laktozy nie stosować u pacjentów z wrodzoną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Badania dotyczące interakcji innych leków z anagrelidem są ograniczone.
Kwas acetylosalicylowy
Jednoczesne stosowanie z kwasem acetylosalicylowym zwiększa ryzyko krwawienia; w związku z tym oraz z powodu braku danych dotyczących pacjentów z nadpłytkowością samoistną, przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści wynikające z jednoczesnego stosowania anagrelidu z kwasem acetylosalicylowym, w szczególności u pacjentów z grupy dużego ryzyka wystąpienia krwawień.
Inhibitory CYP1A2
Inhibitory CYP1A2, takie jak fluwoksamina i omeprazol, teoretycznie mogłyby niekorzystnie wpływać na eliminację anagrelidu.
Digoksyna, warfaryna
Digoksyna i warfaryna nie wpływają na farmakokinetykę anagrelidu.
Teofilina
Anagrelid w ograniczonym stopniu hamuje aktywność enzymu CYP1A2; z tego względu teoretycznie może wchodzić w interakcje z lekami metabolizowanymi przy udziale tego izoenzymu (np. z teofiliną).
Leki o działaniu inotropowym dodatnim
Jako inhibitor PDE3 anagrelid może nasilać działanie leków o podobnych właściwościach, takich jak leki działające inotropowododatnio (milrinon, enoksimon, amrinon, olprinon, cilostazol).
Doustne środki antykoncepcyjne
Anagrelid może być przyczyną zaburzeń czynności przewodu pokarmowego i przez to ograniczać wchłanianie doustnych środków antykoncepcyjnych.
Sok grejpfrutowy
Sok grejpfrutowy może opóźniać eliminacje anagrelidu, ze względu na hamowanie aktywności CYP1A2.
Bardzo często ból głowy.
Często: niedokrwistość, wybroczyny, obrzęk, zawroty głowy, parestezje, bezsenność, kołatanie serca, częstoskurcz, nadciśnienie tętnicze, krwawienie z nosa, nudności, biegunka, niestrawność, wyprysk, ból pleców, zmęczenie.
Niezbyt często: małopłytkowość, krwotok, wylewy podskórne, zwiększenie masy ciała, depresja, nerwowość, suchość błony śluzowej jamy ustnej, migrena, zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek, szumy uszne, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz nadkomorowy i komorowy), omdlenie, duszność, zapalenie dróg oddechowych, wymioty, wzdęcia, zaparcia, ból brzucha, łysienie, świąd, bóle mięśniowe i stawowe, niewydolność nerek, zakażenie układu moczowego, osłabienie, ból w miejscu podania;
Rzadko: migotanie przedsionków, dławica piersiowa, zawał serca, niedociśnienie ortostatyczne, wysięk opłucnowy, zapalenie płuc, astma, zapalenie błony śluzowej żołądka, brak łaknienia, wysypka, oddawanie moczu w nocy, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, objawy grypopodobne, dreszcze, złe samopoczucie.
Przedawkowanie
Przy przedawkowaniu może występować częstoskurcz zatokowy i wymioty. Brak swoistej odtrutki. W razie przedawkowania należy uważnie obserwować pacjenta, w tym kontrolować ilość płytek krwi w celu stwierdzenia małopłytkowości; w zależności od sytuacji należy zmniejszyć dawkę leku lub go odstawić.
Ze względu na brak wystarczających danych nie zaleca sie stosowania leku u kobiet w ciąży.
Podczas leczenia kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji.
Nie wiadomo, czy anagrelid przenika do pokarmu kobiecego; pacjentki powinny przerwać karmienie piersią podczas leczenia.
Dawkowanie indywidualne.
W 1. tyg. 0,5 mg/d, następnie dawkę zwiększać o 0,5 mg/d co 1 tydz., do osiągnięcia pożądanej odpowiedzi na leczenie. Dawka maks. 5 mg/d. Dawkę dobową podawać w 2–3 daw. podz. Zwykle odpowiedź występuje w ciągu 2 tyg. stosowania dawek 1–3 mg/d.
Dane dotyczące dawkowania u dzieci do 16. rż. są ograniczone, nie wskazują jednak na konieczność stosowania dawkowania innego niż u dorosłych.
Anagrelid jest przeznaczony do długotrwałego stosowania; po jego odstawieniu liczba płytek krwi powraca do wartości wyjściowej w ciągu kilku dni.
Należy poinformować pacjentów, by nie prowadzili pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwali maszyn, jeżeli podczas leczenia wystąpią u nich zawroty głowy.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł