Flutamid (opis profesjonalny)

Działanie - Flutamid

Mechanizm działania
Niesteroidowy lek o działaniu antyandrogenowym z grupy pochodnych fenylopropanamidu, stosowany w leczeniu zaawansowanych postaci raka gruczołu krokowego. Hamuje transport androgenów (dihydrotestosteronu-DHT) do komórek gruczołu krokowego i/lub ich wiązanie w jądrze komórkowym. Na skutek tego dochodzi do zahamowania podziału komórek gruczołu krokowego, zahamowania wzrostu gruczołu krokowego, zmniejszenia wielkości nowotworu, zmniejszenia, a niekiedy cofnięcia się przerzutów do kości i tkanek miękkich, zmniejszenia bólów kostnych. Ponadto w trakcie leczenia obserwowano zmniejszenie aktywności fosfatazy kwaśnej i jej frakcji pochodzącej z gruczołu krokowego w surowicy krwi, istotne zmniejszenie lub normalizację stężenia swoistego antygenu gruczołu krokowego – PSA, aktywności fosfatazy zasadowej oraz zwiększenie masy ciała. W przeprowadzonych badaniach eksperymentalnych i klinicznych nie wykazano działania hormonalnego leku (androgenowego, estrogenowego, kortykosteroidowego, progestagenowego lub antyprogestagenowego).

Farmakokinetyka
Po podaniu p.o. szybko i całkowicie wchłania się z układu pokarmowego. t_max głównego czynnego metabolitu wynosi ok. 2 h. Dość szybko ulega metabolizmowi w wyniku hydroksylacji (główny czynny metabolit ma t_1/2 wynoszący ok. 6 h, u chorych w podeszłym wieku – 8–9,6 h). Lek wydalany jest w postaci metabolitów głównie z moczem, w niewielkim odsetku z kałem. Niewydolność nerek nie wpływa na farmakokinetykę flutamidu.

Wskazania do stosowania - Flutamid

Rak gruczołu krokowego
Leczenie paliatywne zaawansowanego raka gruczołu krokowego. Flutamid można stosować w przypadku miejscowego zaawansowania lub uogólnienia raka gruczołu krokowego. Lek stosuje się jako leczenie początkowe z agonistami luliberyny (LHRH), jako leczenie uzupełniające u osób leczonych agonistami LHRH, u pacjentów po orchiektomii oraz pacjentów, u których inne rodzaje terapii hormonalnej są nieskuteczne lub nietolerowane.

Przeciwwskazania stosowania - Flutamid

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Stany wymagające zachowania ostrożności
Nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do stosowania flutamidu. Wskazana jest ostrożność u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby, niewydolnością serca oraz skłonnościami do zakrzepów.
Ostrożnie stosować u osób z niewydolnością serca.

Kontrola liczby plemników
U pacjentów, u których nie przeprowadzono chirurgicznej lub farmakologicznej kastracji, należy kontrolować liczbę plemników.

Długotrwałe stosowanie
U pacjentów leczonych długotrwale flutamidem należy wykonywać okresowo badania oceniające czynność wątroby, zwłaszcza w przypadku wystąpienia objawów mogących świadczyć o zaburzeniach czynności wątroby. Należy przerwać leczenie w przypadku wystąpienia żółtaczki lub 2–3-krotnego zwiększenia aktywności aminotransferaz.

Progresja procesu nowotworowego
W przypadku progresji procesu nowotworowego i zwiększenia stężenia PSA należy rozważyć kontynuację leczenia wyłącznie agonistą LHRH.

Interakcje - Flutamid

Warfaryna
Nasila przeciwzakrzepowe działanie warfaryny; podczas równoległego stosowania należy kontrolować czas protrombinowy.

Działania niepożądane - Flutamid

Ginekomastia (9% w razie łącznego stosowania z leuprolidem – agonistą LHRH), bolesność brodawek sutkowych (36%), niekiedy mlekotok, zmniejszenie popędu płciowego (30% w razie łącznego stosowania z leuprolidem). Ponadto upośledzenie czynności wątroby, przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość, leukopenia, hemoliza, methemoglobinemia, megalocytoza), zatrzymywanie wody w organizmie, wzrost ciśnienia tętniczego, biegunki lub zaparcia, zaburzenia łaknienia, nudności, wymioty, zawroty głowy, osłabienie, złe samopoczucie, dezorientacja, zmęczenie, senność i objawy depresji, zespół toczniopodobny, niekiedy pobudzenie połączone z bezsennością, świąd, nadwrażliwość skóry na światło, zaburzenia widzenia, wzmożone pragnienie, bóle w klatce piersiowej, lęk, depresja, obrzęk węzłów chłonnych, po dłuższym okresie leczenia zmniejszenie liczby plemników. W pojedynczych przypadkach żółtaczka zastoinowa, encefalopatia wątrobowa, martwica komórek wątroby, zgon z powodu ciężkiego uszkodzenia wątroby, nowotwór piersi. Podczas stosowania zmianie może ulegać zabarwienie moczu.

Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania stosować leczenie objawowe; lek nie jest usuwany podczas dializy.

Ciąża i laktacja - Flutamid

Niestosowany u kobiet.

Dawkowanie - Flutamid

250 mg 3 ×/d, nie krócej niż 6 tyg. Podawanie leku rozpoczyna się 3 dni przed podaniem agonistów LHRH. Leczenie należy kontynuować do czasu utrzymywania się odpowiedzi na leczenie.

Uwagi dla Flutamid

Lek nie wpływa na sprawność psychofizyczną.

Preparaty na rynku polskim zawierające flutamid