Lit (węglan litu)

Lit jest podawany w postaci soli – węglanu litu. Jest zaliczany do leków stabilizujących nastrój. Mechanizm działania litu nie został do końca poznany. Lit może zastępować jony innych potasowców (potasu, sodu), co wpływa na przesunięcie wzajemnego stosunku tych jonów wewnątrz i na zewnątrz komórki. Jony sodu i potasu odgrywają ważną rolę w czynności elektrycznej komórek nerwowych (są nośnikami ładunku elektrycznego). Jony warunkują istnienie potencjału elektrycznego komórek. Lit może naśladować właściwości sodu i potasu w czynności komórek nerwowych. Lek ten może wpływać na uwalnianie niektórych neuroprzekaźników (substancji przekazujących informacje w obrębie układu nerwowego) i ich wychwyt zwrotny (transport z przestrzeni międzykomórkowej z powrotem do komórki nerwowej) poprzez ww. działanie. Lit nasila uwalnianie serotoniny z określonych obszarach mózgu, co wpływa na jego działanie przeciwdepresyjne i przeciwagresywne. Lit osłabia działanie dopaminy przez co wywiera działanie przeciwmaniakalne. Lek hamuje działanie hormonu antydiuretycznego, przez co dochodzi do zwiększonego wydalania moczu i nadmiernego pragnienia. Lit wpływa na uwalnianie hormonów tarczycy, przez co może prowadzić do jej niedoczynności.
Węglan litu jest wskazany w przypadku wystąpienia epizodu maniakalnego w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, jak również w zapobieganiu nawrotom zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Zmniejsza nasilenie i częstotliwość występowania kolejnych epizodów manii u chorych ze stanami maniakalnymi w wywiadzie oraz zapobiega występowaniu epizodów depresji w zaburzeniach depresyjnych nawracających.
Lek podaje się doustnie w postaci tabletek. Dawkowanie ustalane jest indywidualnie. Działanie lecznicze występuje po 1–3 tyg. stosowania leku. W trakcie leczenia ostrych stanów chorobowych nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w ruchu.
Po doustnym podaniu lek łatwo się wchłania, osiągając maksymalne stężenie w surowicy po ok. 2–4 h. Biologiczny okres półtrwania jest zmienny i najczęściej wynosi ok. 19 h. Przenika do płynu komórkowego i pozakomórkowego, a także do pokarmu kobiecego. Jest wydalany głównie przez nerki (ok. 95%), a niewielkie ilości są usuwane z potem (4–5%).
Więcej informacji – patrz: opisy preparatów

Przeczytaj też artykuły

• Depresja

Preparaty na rynku polskim zawierające lit (węglan litu)